Online Üye
Online Ziyaretçi
Kaldır başını asuman görünür her an mavi
Tek bir çıkar ummadan, beklemeden saygılar
Kıyamete kadar hür, durur yerinde kavi
İnsan nefes derdinde sürer gider kaygılar
Ceza, mükafat derdi kalbi etmez tedavi
Sınav yükü ağırdır korku verir algılar…
/…
Başlamaz hiç bir olay yaşanmıyorsa sancı
Sebebe bağlanmış hal doğada buna razı
Nisanda yağmur yağıp toprağı dağlıyorsa
Güneş her karanlığın ardından doğuyorsa
Rüzgârlar esmedikçe yağmurlar yağmıyorsa…
Acının, sıkıntının ardından biterken acı
Kalbime bahşedilen rahmete ağlıyorsa!
Kulluk bilincinde ben, yaşattıkça sevgiler
Tövbeler olsun derken sönecektir kavgalar!
Karıncayı incitmez bu bilinç döngüsünde
Çile nedir de bilmez hayır öngörüsünde
Dili alır övgüler, çıkmaz olur sövgüler…
/…
Vatan ten üzerinde ay ve şehidin kanı
Zamanı geldiğinde olur ergen hakanı!
Sebepleri olmadan meydana gelmez dilek
Huzur bırakmaz yoksa sıktıkça sıkar canı
Bir gün yaşamış olsan da huzurda kelebek
Düşman girse içine bilir toprak kimindir
Gör sallanan kabrini anne göğsünde bebek
Gözde hiç büyümez düşman titreten zeybek
Özgürlüğün yolunda tükenmez bu kavgalar!
/…
Acı çeker anne çocuğunu beklerken
Acı damakta tattır yemeklere eklerken
Acıyla savaş hoştur umutları beslerken!
Acısız kişi der ki “Ya Rab unuttun beni!”
Eğlenmek değildir ki maksat anı eylerken…
Hak aşkına kul olmak göstermektir aleni
Acı yarsa dünyada, dua, niyaz dilersin
Amaçsız yaşamaksa manasız-neyin nesi?
/…
Ağzından çıkmıyorsa asla haram ve küfür
Vatan dediğin tene giremez asla küfür!
Dünya perdesi kalkar o an olursun özgür
Ne suçlu arar ne de şer içine batarsın
Süper güç bilinirsin çağdaşlıktan, kültüre
Kılıcın keskin olur adaletle yatarsın
Namın alır başını şu cihanda övgüyle…
/…
Kork yalama dilinden, tembellik, rehavetten
Kalbe inmeyen açlık dolu şu hıyanetten
Çığlığını duymayan kulaktır, yok sanırsın
Çıldırtır arsız gurur, solduran delaletten!
Acı tattıkça şükret, et ki ringinde nakavt
Yoksa gerçek yokluğun içinde hem yanarsın
Hem sandığın toklukta fazlasına banarsın
Gerçek acıyla yaşar zehir olur şu hayat
Dalgalanır durursun yalnızlık duygusuyla…
/…
Kendini ararsın her yerde dokunsan yoksun
Her yerde başka izler gördüklerinde çoksun
Sığınacak yer arar, dersin neyse o olsun
Teninde nur ruhunda nur, aşkındır duyduğun!
Teslim olmuştur ruhun betin benzin soluğun
Mevla’m seçmiş kulusun, kalpten ötede yolsun
Görünen beden değil bu tarifsiz gördüğün
Vesveseden uzaklaş, at aklından kuşkuyu…
/…
Acı muşta birleşmiş tadı bambaşka yemiş
Her makamında nice gerçekleşir diriliş
Sevgidir bahçesine düşer bensiz serpiliş
Her noktasında biz, boy verdikçe harmanlanır!
Var olmaz öncesinden meydana gelirken iş
Zalimi görseniz ”Ah ne güzel demiş kardeş”
“Pişman oldum Rabbim “der affet ne olur, yetiş!
Asla bırakmazdınız onu ama nafile
Ruhu teslim ettiniz hem kafile, kafile
Başka boyut sunulur yakıcıdır defile
Gerçek acı sunulur kavurur sonsuz çile…
Ne umut vardır artık nede imdat sefile
Görecektir neyse o, inkâr bilmez kurguyu…
Saffet Kuramaz