ARAKAN’IN FERYADI

 

Duy beni gardaşım çığlığımı duy!

Kara tenim kara günde, zordayım…

İmansız budistin özündeki huy,

Depreşti gardaşım, nice dardayım.

 

Tek suçum imanım, Arakanlıyım,

Rabbine yönelmiş mazlum canlıyım,

Kör sağır dünyada bir vatanlıyım,

Ölüme razıyım, diri, kordayım

 

Myanmar ümmete çok mu uzakta,

Bahtım kara diye yer yok mu akta,

Diri diri yanıyorum ayakta,

Az ötede bir nefeslik yerdeyim.

 

 Asrın zalimleri ne ister benden

Petrol mü, altın mı çıkar bedenden…

Hunharca katleder çocuk demeden,

Ağustosta bile kızgın kardayım.

 

Âdemden bu yana herkes asil kan,

Bense uzak diyarlarda, bense Arakan…

Dünyanın sükûtu özümü yakan,

Nerdesin ey dünya, bak ben buradayım…

 

Mahmut TOPBAŞLI

( Arakanın Feryadı başlıklı yazı GÜNBEYLİ tarafından 31.08.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.