[if gte mso 9]> 14.00

Mezopotamya'yım  ben,
uçsuz bucaksızım,
Irmaklar ortasında
Zagrosdan fışkırır   sabahım

Çölde  soluklanır gecem
Güneydoğumda,

ele avuca sığmaz bir yiğit,

Anadolu, 

Toroslar, bebekliğimi emzirir
Gülüşüm,
Dolunaydan iner dolana dolana Basra'ya!

Mezopotamya'yım  ben, 
bereketimde  
hayat sancır,
Cennetin  sofrasından

kaç  defa    kaldırıldım 

bu ne ilk nede sondur

Sümerden , Babile

Asurdan Elamlara kadar!

Burda mevsim 

ya bahar yada hep kıştır!

Sonbaharım  İlkbaharda  ölür!

Kelebek ömrüdür hayat!

Eşkiya, mavzerle iner  dağdan 
ceberutun Ovasına
tek ağızdan avazlanır,

Türküm

Arabım,

Kürdüm, Persim! 

Mezopotamya'yım  ben,
daha Habil ve Kabil  Adem in belinde  yokken
Çicek özünden  balları
Çam dibinden Kehribarı

Oglum Firat
Gelinim Dicle, Şattü-l Arab a  aşk  taşıdı

Karın, yağmur un sularıyla..

Mezopotamya'yım ben, 
Üşüyorum,

donuyorum ateşlerin  ortasında

hüzün  döken bulutlar
yüreğimde yangını nasıl söndürecek?
Söyle eyy sonsuz  dilsizliğim?
Bu aglayan kan, nereye  akıyor?

Cevap ver, cevap verrr   kesilmiş  dilim!
Suçlu, kimm?

Hangi pis el,  avuçluyor  yüreğimi?
Hangi kin, kalbimi delip geçti öyle?

Habilin öldürtülmesi mi??
Ahh yavrum ahhhh!!

Ceviz kabuğunu doldurmaz ol hikaye!

Ademin  çocukları ikiz doğardı
ilk oğlu  Habil
kız kardeşiyle  evlenecekti

Kabilde sevdi
kardeşini!
Ama o Habille  evlenmeliydi!
Kara sevdalıydı  Kabil,

Habil  önce doğdu ve ona haktı bu evlilik.. 

Hz. Adem, her ikisinede

kurban kesin
hangisini Allahu Teala kabul ederse,  
kız kardeşiniz onunla evlenecek der..         
Kabil, kabul görmez
kaybetse  bile

“o benim olmalı“
“yoksa  öldürteceğim“ desede 

Habil  tehditlere
aldırmaz
Kabil öldürtür.
sonra azap duyar !

Kardeşinin ölüsünü gömmesine Karganın örnek olması
„Eyvahlar olsun bana, bir Karga kadar bile olamadım „diyerek dahada çöker.

Hz.Adem durumu duyar ve  Kabile beddua eder
Kabil Yemen ellerine gider

orada yurtsuz ve Putperestlerin içine karışır.
Maide suresiydi böyle anlatan!

Mezopotamya'yım  ben,
ilk Kardeş kanıdır üstüme düşen! 

Mezopotamya'yım  ben,
Siz toprağın damarında bile yokken
Sen de on

ben deyim, milyon milyon yaşındaydım..

Şimdi, Ağalarım var,
Işbirlikçidir kendileri,
Göz kırpar ciğerimi sökenlere

Bağırırlar ortak sevinçte
Ölümlerden ölüm beğen eyyy  Hasan Keyf !

Mezopotamya'yım  ben,
Bu benim hikayem
Çicek açmak haram bana

Geceleri  fısıldamaz yapraklarım
eğdiler Selvilerimi,
Okyanus ötesi Rüzgarlar!
Kin taneleriyle, meralarımı kurutup

Ekmeğimi yeyip suyumu içtiler..
Kimleri doğurdum bu topraklarda bir bilsen!

Ilk dir size yalvarıyorum!
Ne olur elimden tutun
toprağ
ıma sokmayın hainleri,
baltayla doğrayacaklar hayallerimi!

Enselerinden savurun nehir ötesine
Bize lazım değil ötelerin yankısı

Bize  yeter olan dostun tatlı dillisi!

Mezopotamya'yım ben,
Çekin elinizi döşümden

DAĞITIN KAN PAZARLARINI   ARTIK!!!

Haydar Metin 

 

 

( Mezepotamyayım Ben başlıklı yazı Haydar Metin tarafından 10.09.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.