Zamansýz bir yolculuk planlýyorum aslýnda plansýz bir var oluþ çizelgesi.

Öncelikle boyutlarýmý belirlemeliyim ve iþtigal ettiðim sessizliðin meþru müdafaasý iken þu yazdýklarým.

Kamburumdan utanamam ya da meftun yürekten ya da araya aklar düþen saçýmdan ya da… çoðaltabilirim þýklarý sonra da oturur çapraz bulmaca çözerim.

Hâkim olduðum deðil de hâkimiyetimin sorgulandýðý bir zaman dilimi ve ben rötuþladýkça yüzümdeki çizgileri, bollaþan eteðimin diz boyunu da uzatýrým sanki boyum uzayacakmýþçasýna çalým attýðým hayatýn o inanýlmaz salýnýmýnda, bir sarsýntý yaratan içimin kýrýk faylarýnda tökezleyen o küçük kýz çocuðu ve kullanmaktan haz etmediðim göz farýmý da iliþtiririm bir satýrý pembeye boyama isteðine dirsek çevirmediðim.

Zamansýz ölümlerin þeceresini tutuyorum madem… varsýn bir ölüyü daha uðurlayayým aklýmýn satýr arasýna üç beþ dize de þiir ektiðim gösteriþli kaleminde þairin ben hem dumura uðrayýp hem de sükutun peþine düþmüþken.

Þairlerin ördüðü peri masallarýnda, çift dikiþ okuyan öðrenciler gibiyim yolum ne zaman sana düþse. Sanýrým gözlerimi alamadýðým hayatýn ikramlarýndan birisin belli ki pekiþen insan sevgim yine buhar olup uçacak ýssýzlýðýmda sonra da ýssýzlýðýmýn isiyle ben yine geceye iz düþeceðim: bazen matemin kýyýsýnda bazense mahreme saygý göstermeyi unutanlara nazire eden bir beyit ile yolum kesiþip aklýmýn pazarýnda tezgâha düþen aryalarýmýn da inkârýnda bir nota kadar deðerim yok iken oysaki notalarla da rotalarla da aram hep iyi oldu hele ki muhafýz alayý o pekiþen sevgi cumhuriyetim yok mu?

Akla zarar. Bir sev bir de düþ peþine insanlarýn: hayýr ne aþka dair ne de yoksunluðumu dillere düþürüp de bir celbe yelken açmýþken: altý üstü sevilme ihtiyacý güden bir fani.

Bizim oralarda, demek istediðim hiçbir beyaným da yok zira ne bizim oralardan geçer yolum ne de sizin oralardan sanýrým aidiyet duygumun pek de geliþmediðini takdir etmesini beklediðim fanilerden biri olmaný umut edip yine de… sanýrým devamýný getirme lüksüm yok hayallerimin ne de olsa tehir etmekle iþtigalim belli ki korkularým su üstüne çýkmadan ben bir an evvel boðulmalýyým yine de yaþama isteðime rest çekemeyip bir solukta düþtü yolum þu beyaz boþluða.

Bir ýrgat gibi belki de bir mevta özentisi yine bedenimden sýkýldýðým ve ruhani geliþimimi tamamlama becerisine de nail olamadýðým.

Burçlarýn özentisi bir toplumuz madem, bu demek deðil ki yüreðimin yýldýz haritasýný çýkarýp da kendimi çengelleyeceðim þu kýrpýk yýldýzlara. Þair nasýl isyan etmiþse, kýrpýp yýldýzlarý ben de kýrpýp gözlerimi uyumaktan men ediyorum bedenimi hele ki varlýðýmýn ufkunda uyurgezer bir eda ile dolanýp da adýmdan bile hicap ettiðim ya da üstünkörü geçiþtirip adsýzlýðýma kulp takýp beni soyadýmla çaðýranlar.

Sanki fabrika üretimi bir tenekeyim de vurup vurup tekmelerini konuþturuyorlar ya da kayýtsýzlýklarý ile kayda alýyorlar bendeki mutsuzluðu sonra da tav olduðum bu huzursuzluðu istila eden kelimelerin baskýsýndan kurtulmak adýna iç sesimin boðazýna sarýlýyorum umarým bir gün ayýlýrým da dönerim gerçek dünyaya ya da bir gün tamamen durur da beyin fonksiyonlarým sadece acýlarýmla hemhal olup kendi sessizliðimde ses olurum Tanrý’ya.

Boykot edilesi bir varlýk mýyým da gösteriþli imgeler saðaltýyor hezeyanlarýmý ya da bayat ekmek miyim de kurda kuþa yem oluyorum üstelik ihya edilesi bir sevgiyi de çarçur etmelerine engel olamadýðým?

Ne anladým bu iþten hele ki sevgi bile bol kepçe yüreklerde ikinci plana düþmüþken ve sahte aþklarýn dökümüne tanýk oluyoruz bir o kadar bonkör para babalarýnýn köle sevdalarýna.

Aþklarýn ant içtiði ama ihanetlerin erdem olduðu.

Hangi çekmecede saklý mutluluk ya da tef çalýp oynayan hangi Çingene kadýna sormalý çýkmayacak papatya falýna kanma ihtimalimi göz önüne alýp da yolduðum çiçeklere mezar olurken çöp kutum?

Geri dönüþüm kutusu gibiyim her gece ya da kirlilerini yýkayan bir çamaþýrcý kadýn: evet, kendi kirlilerini ya da kirlenmesine müsaade etmediði benliði belli ki sessizliðimin mimarý da bu masumiyet takýntýmdýr.

Uzak durun benden…

Ýyi de kimsenin ses ettiði yok deyip de baþým düþüp de dara ben satýrlara boca ederken gözyaþlarýmý sonra da kurutma kâðýdýyla kuruladýðým akýllý bilgisayarýmýn uyumsuz ev kullanýcýsý.

Bak… nasýl bir cinas saklý burada: ev kullanýcýsý ne yani ofiste mi çalýþmam lazým ev kullanýcýsý olmamak için ya da ev kýzý/kadýný himayesinde midir tüm temizlik ürünleri hele ki haz etmediðim hangi ev iþi ise uflaya puflaya düþmüþken yolum mobilyalarýn tozlu yüzeyine iyi de benim tozumu kim alacak? Baþka bir ev kullanýcýsý mý yoksa iþtigal ettiklerimi tasdik ettirip de rapor mu almalýyým bakanlýktan?

‘’Pardon, itiraz ediyorum.’’

‘’Neye?’’

‘’Hâkim karþýsýna çýkmak istiyorum.’’

‘’Neden?’’

‘’Dünlerimi öldürdüm lakin hepsi dokuz canlý çýktý.’’

‘’Ne zaman?’’

‘’Soru sormayý býraksanýz da…’’

Ýç sesim çemkirmeden kovuþturmalýyým önce aklýn ikrarýný sonra da soyut bir pazar iken yazmaktan ve yaþamaktan muzdarip o sarmal.

Aslýnda soru sormasý gereken benim belki de cevapsýzlýðýma tamah eden evrenden alacaklý iken. Sahi, insan sevip inanmaktan yorulur mu ya da emekli mi olsam duygularým çýkmýþken ayyuka ve dingin ruhumun özleminde ben çatýp kaþlarýmý esaretime almýþken dingin hüviyetlerin özlemi ile salkým saçak salýnan melankolimi de koruyup kollarken?

Belki de huþu içinde ölmenin zamanýdýr ya da plansýz mutluluklarý teyellerken kader ve ben teðet geçtiðim herkese minnet yüklerken.

Ýzafi satýrlarýn idraki belli ki ansýz ve yönergesiz beyanlarýmýn da hücumunda ben tüm tanýlarý ve týnýlarý yok sayýp kendi þarkýmý çalýp söylerken ve boca ettiðim tüm külliyatýmý da miras býrakýrken sevdiklerime ama tarafýnca sevilmediðim kim ise yine de hakkým helal olsun.