Meþakkatli olmalý hikâyen, derbeder olsa da debdebeli olmasýn asla.

Suslarý büyüten çiçekler gibi olmalý iç dünyan: þatafatlý ikramlar sunmalýsýn dostlarýna, muðlâk deðil de maðdur olsun varsýn hezeyanlarýn sonra da oturursun gök kubbenin eþiðinde, hasbýhal edersin yorgun meleklerle ve bitkin melikelerin sayýsýz yolculuðun izini taþýrken.

Gönül borcun varsa asla ödememezlik yapma hatta alacaklý hanene þerh düþ, ölümüne vuku bulan nidalarýnda bir þehir kabadayýsýna rastlayýp da kaçýþtýðýn ruhunun izbeleri hem öyle böyle de deðil hani; yeter ki bir taný koydur kayýp dostlarýna ve sor soruþtur bakalým; hata kimde diye asla da hatalarýndan yüksünme ve en mutsuz þarký da olsan hutbelerin eþiðinde mutlak bir rota çiz el yordamý ve yalpalaya yalpalaya uzan uzaðýnda duran nakkaþlarýn eserlerinin gücünde iken içindeki sevgin.

Sonra da yeni dosyalar aç ve þerh düþ her sayfaya hele ki andýklarýn kadar anýlmayý dilediðin bir de müþkül isen asla kapýp koyuverme gözyaþlarýný sadece nemli bulutlardan nemalandýðý söyle fark edenlere sonra da kapan gönül odana ve hasbýhal et göklerin, evrenin tek hâkimi elbet eþlik edecektir sana hele ki çatý katýnda hüznün bir de el ver bakalým bir yetim çocuða, elle yüzünü görmeyen adamýn, duymayan kadýnýn ve hatta kim ise sevgini sunup da iþgal edilirken kürediðin yürek bahçen.

Elzemdir çiçekler.

Endamlýdýr her çiçek.

Hele ki pembesinden bir gül buldun mu ýslat onu nemiyle yasýnýn; iþgal et dikenleri yakarken canýný lakin sevgiyle koyul yola, sevgiyi muteber kýlanlara da hürmet et ya gerisi? Deme asla deme gerisi ne olur diye; varsýn gerisin geri kaçýþsýnlar elbet bulacaksýn bir sevgiyi bir de hüznü yüreðine pelesenk etmiþ gönül yordamýný pay etmekle payidar kýldýðýna muktedir iken kayýp bir coðrafyada, aykýrý bir düzlemde ve iç acýlarýný toplayýp da boyunu aþan sevdalara rast geldin mi sadece kapa gözlerini ve Ýlahi Aþkýna þakýmasýna izin ver yorgun ve tasalý bülbüllerinle iç dýþlý iken, gecenin erdiði keramete aþký dokunaklý serenatlara çeviren bir sureyi de asla ýskalamadan.

Yaþadýðýn kadar sev.

Varsýn azat etsinler seni.

Koyulduðun yolda aþký haraç mezat görücüye çýkaranlara da asla aldýrýþ etme yine de kinayeler uçuþurken yorgun kýblende bir buse kondur meleklerinin kanatlarýnda çoðalmayý bekleyen çiy taneleri süzülürken; usulca asil bir tebessüm kondur bu sefer elbet selamýný verdiðinden de aksedecektir bir nakarat ya da buðusu evrenin belki de naþýnda hasret ve acý biriktiren kuþlarla düþeceksin yollara sonra da sorgu sual hak getire, diyenleri duyma asla hem onlar mý verecek senin yüksündüðün deðil de baþ tacý ettiðin bir rakýmda baþ veren tomurcuklarýn gýyabýnda toprak kadar yumuþak ve alýcý iken yüreðin.

Dokunulmazlýðýnda ölümün sükût et.

Varlýðýnda hicvin, varsýn azat et tüm olumsuz yüklemleri ve kipleri emirden öte gitmeyen katý yürekleri sadece nazarýnda aþk eyle yeri geldi mi vuku bulan satýrlara doluþan hezeyaný sabýr eyle ve þükürlerinde koru içindeki çocuðu ve masumiyeti hatta indinde rahmetin, gerekirse büyüt hüzün aðacýný; bazen bir selvi bazen çýnar bazense çamura bulanmýþ bir güneþ kadar sýcak iken yüreðindeki rüzgâr yüklü dileklerin.

Ant içtiklerini koru.

Aðýt yakanlarý kolla.

Aþký kutsayan evreni evin belle.

Yataðýný ise otaðý bil bir de dergâhýnda konuk ettiðin duygularýný sakýn býrakma, sýký sýký sarýl en çok da sevgiyi yalasýn ruhun; en çok da nefreti yok saysýn titrek gölgen ve ellerinde büyüt sadece haznenden taþanlarý deðil de kýymete binen hasretini bile kutsasýn Tanrý.

Gün gelecek.

Güneþ elbet doðmayacak.

Ýksirinden þahadetin; azabýndan kötünün; kibrinden sevdanýn; ulemasý gelse kaçýrma asla içindeki gerçekleri ve o çocuðu usul usul pýþpýþlayýp da bir anne nezaretinde sevgiyi kutsayan gönüllerde saklý kal ve saklý tut ama sakýnmadan ve gözünde büyütmeden insanlarý sadece hamdet, sadece gözet gözetildiðini bilip görünmezi meþk eyleyen rahmeti baþ tacý et.

Sevdikçe sevildiðine kani yine Yaratýcýnýn enginliðinde yaratýlardan deðil korkmak bilakis uzaklarý yakýn kýlan dualarda kocaman bir tebessüm kondur yüreðine ve sarkacý kýrýk ne ise sadece tut içindeki kýyamda rast geldiðin kadar iþlerinin rast gideceðine dair inancýnla yaþamayý aþk eylemiþken ve ölümü de tereddütsüz kabullenmiþken yüreðinin celbinde bir feryat deðil de sevgi dolu nidalarýn varlýðýndan bihaber gölgeleri yok saydýðýn bir o kadar yok sayýldýðýn ama hiçliðinle ait olduðun Rabbin kýyamazken masum yüreklere…