Ey gönül, bu dünyayı kul, cennet gibi yaşasa,
Allah mahkûm eder miydi ne işe ne de aşa!
Günümü gün ettim deyip eğlenip duruyorsun
Yaşlanmana rağmen genç hayali kuruyorsun!
Oysa ayağına pranga mahkûmu nasır dolmuş
Ömür defterinde sayfa, yazılan çoktan solmuş!
Hala ibadet etmezsin daha zaman var dersin
Hala genç gibi yaşayıp, fındığı kırar yersin!
Mazine bak ne kazandın, haklı ne var emelin
Bu kadar daha yaşasan saç mı dolacak kelin!
Her acı deneyim daha da zor, kabul etmekte
Ayağa kalkamamaksa anlatmaya yetmekte!
İnkâr etsen de aynalar inkâr etmiyor işte
Para verip genç olmaya gücün yetmiyor işte!
Ecel sıranı bekliyor, sılan sana gel diyor
Hazırlık yapmaya başla, bak ölmeden öl diyor!
Herkesten helallik iste hacca gidiyor gibi
Gör diyor bükülen belin, hazır toprağın dibi…
Cennet yaşamak muradın ise, bu dünyada yok
Ne gördüysen emanettir, insanlar salamaz kök!
Heyecansa aradığın mahşer hayaliyle yan
Aşksa aradığın Allah yeter, tefekkürle an!
Dil ne diyorsa kalbinden alsın samimi emri
Nefsinse boynunu büksün, yumuşasın demiri!
Allah’tan başkasına kul olma dilenir gibi
Hayrı emredip, şer yoldan men et, kalasın diri!
Ey gönül, bu dünyayı kul, cennet gibi yaşasa,
Allah mahkûm eder miydi ne işe ne de aşa!
Saffet KURAMAZ