Evlerimizde asýrlar önce ne elektrik, ne de elektrik ampulü vardý... Ýþte o zaman mum, en büyük dostu idi insanlarýn. Odalarý, salonlarý, holleri, o aydýnlatýrdý... Mum ýþýðý ve ay ýþýðý güzel bir ikiliydiler, geçmiþ zamanlarýn yoksul ama onurlu, sevecen, gururlu hanelerinde...


Cumhuriyetin kurulduðu sýralarda büyüyen amcalarýmýz, teyzelerimiz, yokluk zamaný mum ýþýðýnda ders çalýþýp çok yüksek makamlara nasýl geldiklerini biraz hüzünlü, biraz da gurur ile anlatýp dururlardý... Yurdun o zaman ki gerçekleri idi bunlar... Cumhuriyetin ilk yýllarýnda ve sonrasýnda yurdumuzda çok elektrik kesilmeleri olurdu... Elektriðin tatile çýktýðý zamanlarda, babalarýmýzýn, annelerimizin imdadýna beyaz beyaz mumlar Hýzýr gibi yetiþirdi...


Eðer ki sevdiðiniz ile romantik bir akþam yemeði yemek isterseniz, renkli renkli cafcaflý mumlarda hemen sizin yardýmýnýza koþacaktýr. Hele bir de paraya kýyýp kemancý da ayarlanýrsa, sevdiðinize o anda hem yüreðinizi hem de ruhunuzu ardýna kadar açabilirsiniz... O mumlarýn ýþýðýnda sevda sözleri de yüreðinizden dökülüp sevgilinizin ruhunun derinliklerine kadar iþleyecektir...


Bir de türkümüz var deðil mi? Hani eskilerden Ýbrahim Tatlýses'in meþhur ettiði ''Bir mumdur, iki mumdur, üç mumdur, dört mumdur, on dört mumdur.'' diye sözleri devam eder gider... Elazýð Ýlimizin Çayda Çýra oyununda ki mumlarý da anmadan geçmeyelim. Eski bir folklorcu olarak onlarý da yazýmda anmýþ oldum... Mum Tutturmak, diye de bir deyimimiz var. Bir iþ yerinde ya da askerde disiplinli komutanlarýn ya da amirlerin yaptýðý davranýþ kalýbý olarak da adlandýrýlýr...


Eski Çað Filozoflarýndan Konfiçyüs ''Karanlýða küfür edeceðine kalk da bir mum yak.'' demiþtir. Mum nasýl bulunduðunuz yeri aydýnlatýrsa, sizi de aydýnlatacak olgu, aslýnda okumak ve bilgidir. Siz okuyarak bilgi ile dolarsanýz, aydýnlanýrsanýz, içinizde ki ýþýk ile çevrenizi de aydýnlatmaya baþlarsýnýz... Yine Hazreti Mevlana ''Bir mum diðer bir mumu tutuþturmak ile ýþýðýndan bir þey kaybetmez.'' demiþtir. Bir de ''Mum dibine ýþýk vermez.'' diye çok manidar bir atasözümüz vardýr. Onu da þöyle açýklayalým izniniz ile... ''Konumu ve yapýsý gereði etrafýna ýþýk saçan mum, kendi dibini aydýnlatamaz. Güçlü kiþiler de uzaktakileri kollayýp kayýrdýklarý ve çokça yardým yaptýklarý gibi kendi yakýnlarýna o kadar fayda saðlayamazlar. Çünkü onlar her þeyden önce çýkarlarýný düþünen insanlar olmaktan uzaktýrlar.'' Yüreðinizdeki ve gönlünüzdeki ýþýklar dileyelim hiç sönmesin...