Maðaza sahibi Hüsameddin Aðabey bizden de epeyce, yedi sekiz yaþ büyüktür. Zamanýnda atölyesi için deri, kösele, yapýþtýrýcý gibi ayakkabý malzemeleri vermiþiz. Alacaklarýmýz bayaðý birikmiþ. Epeydir da tahsilat yok. Artýk üç beþ günde bir kapýsýný aþýndýracaðým. Aslýnda kötü de adam deðildir ha hakkýný da yemeyelim de iþte fazla açýlmýþ bu sebep ile de biz alacaklarýmýzý bir türlü tahsil edemiyoruz... Hani derler ya ''Ne verir ne inkar eder.'' O cinsten bu bizim Hüsameddin Aðabey, yani bir nevi alacaklarýmýz esnaf deyimi ile teneþir vade...


Bir cumartesi günü selamünaleykümün de samimiyetine ve sýcaklýðýna güvenip dükkanýndan içeri daldým. Aleykümselam hemen bana doðru uçarak geldi... ''Çay içer misin Ahmet?'' çayý da severim de aslýnda, boþ ver. ''Yok aðabey içmeyeyim sabah dükkanda çok içmiþtim.'' O sýrada tezgahta da bir taraftan iþ yapýyor. ''Biraz çýkma yapsan aðabey þu sýralar bize, biz de sýkýþýðýz sen piyasayý biliyorsun.'' Biraz baþýný, biraz mabadýný kaþýr. Lafý döndürür dolaþtýrýr. ''Hallederiz Ahmet'im ne demek, hem bak ne diyeceðim sana, geçenlerde babaný, Þevket Aðabeyi rüyamda gördüm.'' Hadi ya diyecektim ki tam! ''Aðabey ne Þevketi babamýn adý bir kere Cevdet.'' Tüh ki tüh! ''Tabi ya Cevdet diyecektim de dilim sürçtü iþte, Cevdet Aðabeyi gördüm rüyamda.'' Allah Allah ben daha göremedim bunca senedir, babamý rüyamda bu nereden görüyormuþ ya! Bozulurum vallahi þimdi babama... Yok caným neler saçmalýyorum ki ben de... Atýyor iþkembe-i kübradan... Dönerim yine Hüsameddin Aðabeye... ''Aðabey rüyada sana görününce bir þey söyledi mi babam?'' Biraz öksürür, aksýrýr, biraz kaþýnýr Hüsam Aðabey... ''Önce bir zaman konuþmadý, sonra da sen iyi adamsýn bizim oðlanlara borçlarýný ödersin.'' Ben de dönerim hemen. ''Eee iyi iþte ödesene o zaman aðabey.'' biraz daha öksürür... ''Dur evlat lafýmý bitirmedim ki, ödersin de yine de benim oðlanlara söyle seni fazla sýkýþtýrmasýnlar.'' dedi... Allah, Allah bana senelerdir görünmeyen babam, Hüsameddin Aðabeye adeta konferans vermiþ, þaþtým kaldým vallahi...


Herhalde bu gün bir üç yüz lira koparýrým gibi geliyor bana Hüsameddin Aðabeyden de hayýrlýsý bakalým, hiç belli olmaz. Dönerim ona ''Aðabey bu gün bir üç yüz lirana talibim Allah'ýn emri, peygamberin kavli hem de ortaðýmýn gaz vermesi ile...'' Baþlar dizlerini ve döþünü dövmeye ''Aaaah Ahmet'im ah! Sen benim þu son iki üç aydýr neler çektiðimi bir bilsen, býrak benden para istemeyi cebinden çýkartýr iki üç yüz Türk Lirasý da al ananýn ak sütü gibi helal olsun der, sen bana verirsin.'' Oy ki Oy Oy! Yüzsüzlüðün böylesi de görülmüþ bir þey deðil. ''Ne oldu Aðabey anlat hele?'' Yine dizlerini ve baðrýný canhýraþ bir þekilde döver. ''Sorma sorma.'' Yahu he he sorduk iþte anlat da... Devam eder... ''Geçen gün otobüste, eve giderken bir kalabalýk bir kalabalýk.'' lafýn nereye gideceðini anlamýþ gibiyim. ''Çarptýlar mý yoksa Aðabey emekli maaþýný?'' Bu gidiþle dizler dövülmekten kurtulamayacak... ''Sade emekli maaþýmý çarpsalar iyi, iþte saða sola ödemeler için ayýrdýðým baþkaca para vardý onu da cebellezi etmiþler, tabi kimliklerim de gitti bu arada. Ýçinde sana ayýrdýðým para da vardý.'' Hay Allah ki Allah hepte ben biraz tahsilat yapacaðým zaman mý oluyor bunlar ya? ''Üzüldüm aðabey neyse saðlýk olsun ben yine sonra uðrarým. '' Kapýya doðru yönelirim. ''Tabi Ahmetciðim uðra uðra her zaman baþýmýn üstünde yerin var.'' Kös kös çýkarým Hüsameddin Aðabeyin yanýndan...


Biz de alacak tahsili biter mi? Baþka bir gün yine damlarým Hüsameddin Aðabeyin yanýna... Bu sefer çýkýnda selam ve merhaba vardýr. Ayný ile karþýlýk verir Hüsameddin Aðabey. ''Ne var ne yok Aðabey iþler hýzlandý mý biraz?'' Bu yine oflayacak puflayacak belli ki... ''Sorma Ahmet sorma bir iyi bir kötü.'' Bin dereden su getirme pozisyonuna geçer hemen. ''Geçen ne oldu biliyor musun Ahmed im?'' Ne olmuþ olabilir ki diye düþünmeye kalmadan, lafa dalar... ''Babaný rüyamda gördüm.'' Oy ki Oy ''Deme be Aðabey, geçenlerde yine görmüþtün galiba, nasýl gördün iyi miydi, durumu nasýldý oralardan bir þeyler anlattý mý?'' Vallahi bozulacaðým az sonra bak, baba ya mahsus mu yapýyorsun, Hüsameddin Abi kim ya, hep onun rüyalarýna giriyorsun da benim rüyalara hiç uðramýyorsun... 


Çakmýþtým köfteyi artýk. Ne zaman Hüsameddin Aðabeyden para istemeye gitsem demek ki bir kaç gün önce babam rüyalarýna giriyordu... Giriyordu girmesine de babam tutup da herhalde ''Aman ha söyle bizim evlatlar senden fazla para istemesinler, sýkýþtýrmasýnlar.'' diye de bir cümle kurmuyordur ya... Bu Hüsameddin Aðabey kesin kandýrýyor beni, öyle hissediyorum sanki... Hiç girilecek baþka rüya kalmadý mý da babam Hüsameddin Aðabeye gidiyor direk?


Aradan bir hafta geçtikten sonra bir türlü tahsil edemediðimiz alacaklarýmýz için tekrar kapýsýný aþýndýrýrým Hüsameddin Aðabeyin... Kelamdan önce tabi ki selam dört nala gelir, lafa bodoslama dalarým. ''Bak baþtan söyleyeyim Hüsameddin Aðabey geçenlerde dualarýmý okuyup, üfleyip istihareye yattým. Ak sakallý bir dede hemen beliriverdi baþ ucumda.'' Hüsameddin Aðabey þaþýrýr... ''Deme be Ahmet'im?'' Devam ederim laflarýma ''O Hüsameddin'e söyle azar azar da olsa borçlarýný ödesin yoksa bir zaman sonra çarpýlýr hem de kötü þeyler gelebilir baþýna benden söylemesi. Ýþte aynen böyleyken böyle dedi.'' Biraz baþýný kaþýr ve döner bana. ''Ben de tam bu hafta sana bir miktar ödeme yapacaktým hazýrlamýþtým parayý.'' Vay Vay Vay Ak Sakallý Dedelerde tahsilatta bayaðý iþe yarýyorlarmýþ, daha önce niye aklýma gelmedi ki bu dede? ''Sað ol Aðabey sað ol. Yalnýz Babam rüyana bir daha girer ise, ara sýra oðlunun rüyalarýna da uðra diye de hatýrlatýrsan sevinirim. Hadi kal saðlýcakla.''