Dedim ki; İçelim
Haydi, uzat gözlerini…
Susunca dağılmaz kederlerin
Diz boyu sancılarını çektiğimiz
Uykuları haram kılan
Karanlığa inat
İn ıssız avuçlarıma
Gözlerine bir Etna giydir
Ve rüyalarıma uğurla…
Yüreğinin tutuşan kıyılarında
Aldırma mayhoş kâbuslarına
Haydi,
Haydi, ahrete çekip sorguyu
Gözlerimde uyu
Ve gözlerini rüyalarıma uğurla…
Tesadüf değil hiç bir şey
Sevinçten çıldırmış gözyaşlarım
Ve sevinçten kurumuş dudaklarım
Süreğen yağmurlara biat
Bir yudum su ile ıslat karanlığımı
Ve gözlerini rüyalarıma uğurla…
Hayatın urganı vardır sevgili...
Düğümü sen at!
Hayat senden başka bir şey değilken
Fasılasız bırakma umutlarımı
İçine düştüğüm kuyu, yüzüme yunduğum
Haydi gözlerini rüyalarıma uğurla…
Bilirsin
Sana gözlerimin nemini bıraktığımdan
Hayatı sen diye öptüğüm yerden sevişim
bundandır
Sev diye sarılışımdandır ölümü istemeyişim
Hayatın urganı sevgili
Ellerimde bakarsın kördüğüm
Gözlerini rüyalarıma uğurlarken…
Ah sevdiğim
Hayatı umuda çevirir dudakların
Gözlerimde Eylül’ün gölgesinde bir Ekim
Kasım rahlesinde hasrete yamarız düşleri
Umuda sararken gülüşleri
Gözlerini rüyalarıma uğurla…
Ah sevdiğim
Parmaklarından akar zaman
Nefesinde yanar arzular
Yelelerini rüzgâra esir verir yılkı atları
Ne zaman düşsem toprağa
Kadim bir düş gibi
Yalın ayak yüreğini sarmaya
Haydi, gözlerini rüyalarıma uğurla
Ve oradan hiç ayrılma…
Âdem Efiloğlu