** İçimde bir hançerin iniltisi; sensiz yalnızlıklar bile mümkün değil ki.


.** Hüzün yumağından gece dokunmakta iplik iplik yüreğime.


** Gönlümde, zihnimde, ruhumda, her an şükrümde ve duamdasın kadınım. Umarım birlikte olur ebediyete yolculuğum ve orada komşuluğum.


** Yırtıktır hayat denilenin cepleri. Basıp geçilen yerlerde zaman dökülmüştür sere serpe. insan toplar her yeni günün zamanında ne kadar acı ve hicran, özlemler varsa. Asılı durur ileride hülyalar , ulaşmak ne kadarda zor. Ve istekler kalır, saklanır hep kuytularda.
** Sahile davet ettiler beni bu gece martılar. Anlatacakları varmış bire bir. Hazırlanmalıyım şenliğe.


** Davul zurna sesleri içimde; gökyüzünde şimşek aydınlığı ve martılar ağlaşmakta


** Yaşamaktan medet ummak her nefeste, böyle tedirgin ve ödlek...


** Dikip bakma öyle gözlerime . Bırak nefesin ensemde; kesme yolumu, ha çıktı ha çıkacaksın diye korkutma beni ey ölüm. Seni bekliyorum elimde gül ' üm. Geleceksen gel. Korkutma yeter ki her gün.


** Yüzü koyun bırakılan onca hasretler öksüz ve yetimdir çoğu zaman. Ve susar yüreğinin garip hücrelerinde.


** Yüreğim vahşi bir hayvanın , bir evcil hayvanı kovalaması gibi soluk soluğa çırpınıyor. Bitkin ve yorgun ayaklarım.


** Karanlıklar bir hançer gibi saplanacak gündüzün bağrına az sonra. Ve ne günahlar yaşanacak kim bilir kuytularda.


** Ne güzel anlaşırken her lisanda balım; sükut etti birden yüreğin. Şimdi dünyayı neyleyeyim.


** Benim gönlüm ambargolu ve gezi yolum onunla samanyolu.


** Bir mahzun ve sessiz bu şehir sen gittin diye. Dalgalar oynaşmıyor ve suskun martılar. Gel de coşsunlar gönlümde.


** Peşin hükümlü ve iddalı olmamak lazım sarhoş olmam diye... Bir bakmışsın olmuşsun körkütük ve şarkılar dilinde.


** Gönlümden maya çaldım yüreğine tutsun diye.


** Dağlar yüklü gözlerin. Bakınca etrafına gözdağı verirsin


** Ben umutların köşe başlarında her saat nöbet tutarım


** Ne ızdırap ve elem verici hayat. Birini beklerken; birilerini bekletmek. En kötüsü de ölümü bekler olmak, çaresiz , ürkek ve ödlekçe. Ve bir şeyleri hep bekleyerek yaşamak. Bir zehrin yavaş yavaş kanımızda dolaştığını ve sinsice kurulan pusuları hissederek ! Her şeye rağmen yinede umutlar yaratarak , bir cenderede günbegün sıkışarak.


** Karanlık hükümran şimdi kentimde. Bir karanlığı olacak herkeslerin. Kıyamet alabildiğine, çekilecek yaşamın perdesi üzerimize. Gülüşler donup kalacak öylece dudaklarda. Unutulmak kaçınılmaz ve anılmak koca bir hayal. Unutulmuş olmak bile gelmeyecek akıllara. Giderken tek gideceksin, o an kaçışacaklar sağa sola. Onun için şimdiden yaklaşmalı Allah' a !


** Gözden düşmeler neyse de; gönülden düşmek,geri dönülmez yer gibidir.


** Yol arkadaşım , sırdaşım olur her gece; heybemde azığım sessizlikler.

( Yaşam Heybemden - 89 - başlıklı yazı KENAN KOÇ tarafından 10.10.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.