Onu...
Bir ömür saklarsın
Bir gün yaşamak için ümit taşırsın
Sırdır
Kimseye anlatmazsın
Her geçen yılda hüznüyle kalırsın
Ne oldu
Ve nasıl seni içine aldı
En zayıf anında sinende iz bıraktı
Özlem
Beklenti, ümit, arzu, heves
Sanki hepsi bir aradaydı bırakmadı
İçine
Sessizce bir sevinç kattı
Serinlik yaşattı, umuda kapı araladı
Fakat
Şartlar, tercihler başkaydı
Masum olan sevgi hiç yalnız bırakmadı
Her
Yalnızlığında, hicran sağanağında
Sanki yanındaydı, sessizce dinlemek başkaydı
Aklım...
Zafiyet ve taklitten arındıkça
Hal sanki huzur ve sürur saadetinde
Ruhum
Niçin kanatlanmak derdinde
İlim, irfan bekler öğrenmek gayretinde
Her kim
Talip olmayı, araştırmak isterse
Ömür zanla geçirilen hayatın derdinde
Esaret
Gafletin, şartlanmanın sahnesinde
Kim aidiyetine sırt çevirip tuğyan ederse
Gül
Hep sabrı, sükuneti edep bilir halinde
Hesapsız bir hayat yoktur hakikat ilminde
Kimi
Seversen sev, aşk ruhun, halin içindir
Nefsine, zaafına, hazzına kul olan virandır
Can
İçinde kim can taşır, Sünnetullah farkıdır
Asıl sahibe, kudretin banisine uzaklık vefasızlıktır
Yaratana
Hakiyetsiz olan, nefsine adanan nasıl
Ve ne yüzle sevda, aşktan nasiplenmeye adaydır
Mustafa Cilasun