Online Üye
Online Ziyaretçi
Hüsranla son bulan,
Hislerimin cenazesini,
Her defasında yüreğimde taşımaktan bitap düştü benliğim.
Öyle yoğruldum!
Öyle yoruldum ki!
Nefesimi yaktığım hergün için,
Ruhumla hesaplaşıyorum.
Sol yanımın deli sevdası,
Firar ettiği günden bu yana,
Anıların gölgesine rastladığım yerlerden kaçıyorum.
Gökyüzündeki tüm maviler gölgelenmiş gibi,
Herşeyi karalara bağlıyorum.
Öyle savruldum!
Öyle kayboldum ki!
Mazimin zaman tünelinde,
"O" çıkmazındaki vedalarla,
Yeniden tanışıyorum.
Aşk hendeğinde kalbim çırpınırken,
Düşlerimdeki hayaletle,
Nihayet barışıyorum...
Ve,
Yeniden yine ben olabilmek için,
Aşkın köleliğinden azlimi istiyorum ...
Nehir Derya Gökkaya