Güzel de bir þarkýdýr aslýnda ''Parmaðýnda yüzükler kolunda bilezikler'' diye devam eder gider sözleri. Sosyete þarkýcýlarýmýzdan biri parmaðýnda ki bir milyon lira deðerinde yüzük ile basýna poz vermiþ, bizim aslan magazincilerde hemen yakalayýp gazetelere haber yapmýþlar, aferin onlara, hiç memlekette zaten konuþulacak baþka konu yok. Ne önemi var asgari ücret ile geçinmeye çalýþan, sürünen yüz binler varken, ne önemi var eðitimin durumu içler acýsý iken, ne önemi var yurdumun güneydoðusunda akýl almaz bölücü örgüt oyunlarý oynanýrken, ne önemi var geceleri çöplerden ekmek toplayan kadýn erkek bir sürü insan varken, onlar yazýlýr mý, kaleme alýnýr mý hiç? Varsa yoksa bilmem kimin parmaðýna taktýðý bilmem kaç milyonluk yüzük. Af edersiniz ama sizi bir yerlerden gözüm ýsýrýyor gazeteci kardeþim. Yoksa, durun çýkartacaðým, yoksa siz þu çocuk programlarýnda hem küçüklere hem de büyüklere masal okuyan masalcý amca mýydýnýz?



Asgari ücret ile çalýþan birinin o yüzüðü alabilmesi için hiç durmadan dört yüz beþ yüz yýl çalýþmasý gerekir. Efendim, duyamadým ''Ýnsan ömrü o kadar deðil mi?'' Olsun bilim ilerliyor insan ömrünü uzatma konusunda yýllardýr çalýþýyorlar, þu an ortalama seksen sene olan insan ömrünü bakarsýn dört yüz beþ yüz seneye çýkarýrlar belli mi olur?



Ýnsanlar arasýnda ki gelir daðýlýmýnýn adaletsizliðinin daha ileride bir dolu sosyal çalkantýlara yol açtýðý gün gibi aþikârken bunlarý defalarca basýn yayýn organlarýnda dile getirmenin, hele ki böyle bizim gibi fakiri bol, zengini az, orta direði nerede ise yok olmuþ bir ülke de dile getirmenin ne kadar manasýz ve insaný çileden çýkaran bir iþ olduðunu varýn siz düþünün derim artýk...



Zaman zaman yine zengin düðünlerinin basýna yansýmalarýndan da takip etmiþsinizdir. Uyanýk basýn mensuplarý hemen deklanþöre basýp fotoðraf karelerini ve olaylarý yakalarlar, sonrada bir þey yaptýklarýný zannederler. Altlarýnda ki baþlýk hemen hemen her haberde üç aþaðý beþ yukarý birbirinin aynýdýr. Zengin iþ adamý bilmem kimin oðlunun düðününde yüzlük dolarlar havada uçuþtu, þampanyalar su gibi aktý. Herhalde o düðünlere bir garibanýn, bir fakirin gidebileceðini aklýnýzdan geçirmemiþsinizdir. Aman ha sakýn aklýnýza böyle bölücü, kargaþa çýkartýcý düþünceleri getirmeyin. Onlarýn dolarlarý havada uçuþurken siz daha hayatýnýzda olsun bir kere uçaða adým atmamýþsýnýz ne önemi var? Adamlarýn vergi levhalarýna da sakýn bakmayýn ha, size ne ne kadar vergi verdiklerinden, bölücü müsünüz siz yoksa?



Sahip olduðu maddi ve manevi varlýklar ile insanlara hava atmak aklý baþýnda insanlarýn yapacaðý bir olay deðildir asla. Hele ki maddiyat bu gün var, yarýn ufak bir yangýn ile, bir deprem ile ya da baþka bir afet ile kül olur gider de nasýl gitti bunlar elimden diye anlayamaz, sonra kukumav kuþu gibi düþünür durursunuz...



Benim ülkem fakirlikten kýrýlýyorsa, ben birlerinin gözünün içine baka baka sahip olduðum maddiyat ile hava atmamalýyým. Benim ülkem de binlerce insan sokaklarda yatýyorsa, benim de baþýmý yastýða rahat koymamam lazým. Benim ülkem de fakirler için kurulan aþ evlerinde binlerce insan bir tas çorba, bir dilim kuru ekmek için sýraya giriyorsa, bazý lokmalarý yerken benim de boðazýma bir þeyler takýlmalý. Benim okuduklarýmdan, aldýðým eðitimden dolayý bir bilgi birikimim varsa bunu insanlarýn yararýna kullanmalýyým, onlarý bilgi ve görgüm ile ezip küçük düþürmek için deðil. Vermek, kendinden bir þeyler verebilmek en büyük kazanýmdýr manevi olarak. Ýþte böyle dostlar dünya fani ve zaman hýzla akýp gidiyor akýntýya kürek çekmemek en güzeli...