Hayat beni sınıyor diyor yolun sonundasın
Uçurumun kenarı burası, burda da mı onunlasın
Söyle ona yorulmasın bir çift gözü bayıltmasın
Seni mutlu istiyorsa gelsin benden ayıklasın
Sana karşı eğik başım ben bir hasta sen ilacım
Ölmeden ben ver ilacı diner seninle her bir acı
Dökerim hep gözyaşı herşeyin daha çok başı
Keşke bitse her acı henüz geçmeden yaşım
Ölüm adına yok telaşım sen yoluma bir gül ağacı
Dikenlerin yok riyası kanatır elimi hep cefasız
Yok sanırım hiç sefası bu dünyanın ihtiyatı
Bu hayatın bir cezası varlığına ihtiyacım
İstiyorum yardım duy sesimi yerden kaldır
Tut elimi çek beni uçurumda sensiz kaldım
Sensiz benim sessiz sabrım bir yolu var mı
Bir yola baş koyalım olsun yalnız mazi karlı
Bu gece yine yalnız kaldım aklım sende
Ömür bir oyun heti topu bir kaç perde
Bir kaç dertle biter oyun ömür nerde
Kısa ömrüm bitmesin benle sürsün bizle
Kalmadı direnmeye dizde medet
Sen bir sebep direnmeye ölene dek
Ölümle denk mi yaşamamak
Yaşamıyorum da ölmedim şu işe bak
Ettiğinde cana tak gelmez ecel
Farketmez ha gündüzüm ha gecem
İkisi de aynı bana çelişirken her hecem
Bir huzur bu geciken şimdi sana ne desem
Huzur sende değil bizde farkındasın farkındayım
Almaz aklım aklını ama tesirinin altındayım
Tesir o ya satırlarım hatırlatır doğum 30 kasım
Belki bir sanı aşkın sonu ömrün başı
Rüyalarıma sen bir konuk hepsi yalnız tek bir soluk
Tek bir soluk bulur sonu yaşların başlangıcı neyin sonu
Belki benim olursun bulduğumda ecel yolu
Ecel yolum sen dolu sen beni senden koru
Onlarca kez seni yazdım okumadan sen tez elden
Aldı hepsini mazi benden her acıma koyar den den
Ne istedi hayat bizden sanki derdi can bedenden
Sevgim sana benden ibaret hiç olmadı bir tenden
Yazarın
Önceki Yazısı