Online Üye
Online Ziyaretçi
Ah şu sigaranın yok mu külleri, külleri
Ah yok mu ciğerimde bataklıkmış belledim!
Her çekişte öksürten duman dolu yelleri
Cildimi yaşlandırdı, el titrerken belledim…
Tütünü sarıp, sarıp yakılması da yok mu?
Yemek yedikten sonra ah! Tadılması yok mu?
Ah! Her yerde kolayca satılması da yok mu?
Balgamdan öksürdükçe, gözde yaşı belledim…
Ne kangreni düşündüm ne de ciğerimde kanser
Ne içmeyene özendim ne de düşündüm keder
Ne yemediğime taktım ne de onsuzdu her yer
Kalp krizi geçirince, can tatlıymış belledim…
Kimi görsem yükselir “At gitsin!” çığlıkları
Atsam alışkanlık ya, çıldırtır ıslıkları
Hastane oldu evim, çürütür yastıkları
Veda etmek cehennem gibi, zormuş belledim…
Sigara içen emsali paslı pusat misali
Bir iş göremez olur bilinmez istikbali
Öğüt vereni dinle odur ki Edebali
Osmanlı devlet oldu, tıpkı tenim belledim!
Kandan temizlendikçe sona erecek cefa
Ten neymiş öğrenecek sona erdikçe belâ
Nikotine et veda, yaşamına kat sefa
Kızsamda en sonunda, bu ses dostmuş belledim!
Sigarayı bıraktım, spora başladım her gün
Yediğimden tat aldım, artık değilim üzgün
İçen görsem kokusu, ordan eder sürgün
Ne kadar pis kokarmış, bıraktım da belledim…
Saffet Kuramaz