Online Üye
Online Ziyaretçi
Sonbahar mıdır deşen acımızı, hani sızısı?
Yapraklar düşerken nüksediyor bak bu kalp ağrısı.
Bir kır oluyorum,
Güzün üşütemediği, çocukların neşeyle koştuğu.
Mutluluk kaynıyor bak göğsüm,
Çiçekler açarken gökyüzünün seyre daldığı…
Derin sevgilerin ilgi odağı kalbim,
Kuşlara yuvasını açıyor her daim.
Susuyorum,
dinleyebilmek yalnızlığı,
derinine inebilmek sükûtun,
Her güzün nasibinde değil, bunu biliyorum.
Sonbahardır evet, deşen acımızı, işte burada sızısı.
Yapraklar düşüyor, üşüyor ellerim olmasa da kalp ağrısı…