Zaman koşup duruyor etrafımızda.

Soluk soluğa bir yangın

Soluk soluğa  feveran

Sanki acı değil içimizi böyle kavuran

Hasretin bizatihi kendisi…

 

Gel  sevgili

Yol uzun

Yollar uzun

Etrafımızı sarmakta çocuksu arzular

Yol üstü hayaller biriktirdim gülüşlerimde

Gel, beyaz bir gonca gülde

İnşirah eyle

Parmaklarını kanatmadan…

 

Sınırları çiziyoruz nefesinde

İbadet vaktine çağırıyor ezan

Sesimiz sonsuzluğu yıkıyor

Sesimiz uzak diyarlarda heyecan

Ne fark eder gittiğin yer olsa da Fizan…

 

Kelimeler düşüyor günlüğüme

Bakıyorum hepsinde senin adın

Senin adını öpüyor her defasında sayfalar

Kalem yazmıyor bir türlü içinde sen yoksan…

 

Başını camlara vuran

Yağmur damlalarında buğu buğu  sözcükler

Dalıp giden gözlerinde vuslat çağrısı

Aşka vuruyor aynadaki sessizlik

Kırmızı beyaz gül üzerinde…

 

Ah sevgili

Gidiyorsun

Afili bir yalnızlık bırakıp koynuma

Hayatla cebelleşiyorum

Ne olur

Mıh çakar gibi çivile adımı günlüğüne…

 

Âdem Efiloğlu

( Vuslat Günlükleri 1 İnci Gün başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 6.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.