Işıklı Yollar

 

 

Dalarım ışıklı yollara yalnızlığımın esintisidir ruhumun alangesi ayrılırken memleketimden içimi burukluk alır geçerken vatanın bir ucundan bir ucuna aklıma gelir anılar sevdiğimle oturduğum park  hatıramda gözümde canlanır geçtiğim yollar gözlerimde uçuşur . Hep bir yöne çıkar  analı kızlıdır ışıklı yollar  almış kucağına bebeğini arkadan amca rahatsız olur başı kaldırmaz o minik yavrunun sesini az ilerde  tesiste sıcacık vazgeçilmez çorbalar herkes sevdiklerine küçük bir hediye vatan anısı bırakma peşinde kimine göre konuşacak biri olsun canım sıkılmasın amaçlı teyze konuşur yanındaki genç kız dinler  kitap okuyan gürültüyü aldırmadan bir arka sayfaya geçer. şoförün  gözü yolda yolculuğun akışı  süratlice devam eder. Muavin istikametimiz bitmiştir der herkes kendinden olana iner sarılır evlere dağılmadan hoş geldiniz sesi kulaklarda yankılanır. Ayrılık vakti gelmiştir herkesin yolu birbirinden habersiz ayrı bir yöne gider ışıklı yollar yeni yolcularıyla  durmadan  devam eder

( Işıklı Yollar başlıklı yazı ebru çimen tarafından 14.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.