yağmurun toprağı öpmesi gibi öpseydin beni
sırılsıklam sen kokardı bakışlarım
baharların yeşili kucakladığı gibi alsaydın kollarına beni
nefesim sonsuzu olurdu nefesinin
gitmek istediğim en uzak ülke sendin
parmak uçlarımla dokunmadan seveceğim martılar
açmak istediğim en kırmızı çiçek
sesinden kana kana içmek istediğim ab-ı hayat
düşmeseydin yüreğimin yakasından eğer ansızın
kederler erkenden volta atmaya başlamazdı gecelere
ağlatmasaydın harflerimi en kırılgan yerlerinden
virgüllerim küsmezdi ünlemlerine böyle
oysa...
aralayıp bulutların kapısını
yol vermek istemiştim sonu maviye çıkan sokaklara
hüzünlere son kez el sallamak belki de
çoktan unutulmuş eski bir tren garında
kurutmaya kıymasaydın eğer cümlelerimi bir kitap arasında
kül rengi şarkılar kaplamazdı avurtları çökmüş şehirleri
ki sen
söz vermiştin bana
hani beraber okuyacaktık
gamzelerimin en mahrem köşelerinde sakladığım şiirleri
Gamzelimm
(
Söz başlıklı yazı
Gamzelimm tarafından
16.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.