Söndü ateşi küleri kaldı
Artık adı geçmiş zamandı
Adı gibi kendidede yalandı
Kalan külerinide rüzgar savurdu

Göz yaşı fayda etmedi
Giden zamanı geriye döndüremedi
Zamanında kıymet bilmedi
Kıymet bilmeyede geç kaldı

Demiştim beni bıraktığın bulamsın
Bulsan dahi gönülden içeri giremesin
O kapı sana kapandı
Boşuna bekleme açamasın

Yerin oldu gönlün kara sayfası
Kabul etmez seni beyaz tarafı
Sildi seni gönül tahtası
Acıdır vefasızlığın hatırası

( Rüzgar Savurdu Külerini başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 17.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.