Kabrimizin üstünde her güzde, her baharda
İkimizi kucaklar kara servi köşesi.
Aynı aşka açılır, yanarız aynı harda.
Sen kasım papatyası; ben mayıs menekşesi.
 
Gözyaşlarından köprü döşüyorken cennete,
Vazgeçip usanmadık, razıydık her mihnete.
Boynumuzu eğmedik set çeken muhannete.
Sen kasım papatyası; ben mayıs menekşesi.
 
Aramızı mevsimler ayırsa da, ne beis?
Ölümlü olan beden; ölümsüz olansa his.
Adımızı silemez örtse duman, çökse sis.
Sen kasım papatyası; ben mayıs menekşesi.
 
Sevda gönül arzusu; kavuşmak nasip işi.
Kabullendik ve sevdik; şahidi mezar taşı.
Melekler anlatıyor şimdi bu hazin düşü.
Sen kasım papatyası; ben mayıs menekşesi.
 
Mücella Pakdemir

( Sen Kasım Papatyası, Ben Mayıs Menekşesi başlıklı yazı M.Pakdemir tarafından 19.11.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.