Kirli maviler.
Yüzler;
Ýnsansýz sevdalar.
Nasýl bir nefessizlik bu,
Nasýl bir enkazýn kalýntýlarý.
Hâlâ altýndaki gönül sesleri.
Yankýlanýyor;

Örtüyorum henüz ölmemiþ, cançekiþen.
Sevdalara beyaz kefeni görmemiþ gibi.
Hain gecelerde ýsýtamadý,
Ellerini, yüreðini.
Buz kesmiþtin düþtüðün yürekten.
Düþerken yüreðime;
Sarýp sarmaladým.
Göðüs çükürümda sakladým,

Sen ona aðladýn.
Bende ise susmanýn aðýtý,

Çocuk gözlerinden düþen her damlayý.
Sapladýn;
Sapladým bedenimin.
Acý çukurlarýna.
Sýzýsý burnumun ucunda.


Nefessiz.
Dermansýz,
Bir beden kaldým.


Uzatsam ellerimi.
Deysem acýna.
Söküp alsam bir geceliðine.
Katarmýsýn beni ?
Tavanýndaki dünyana;
Bir gölgede bana yarattýrmýsýn ?
Kapanýrmý o çocuk gözlerin hayallime ?
Yutkunurmusun ten hasretiyle ?


Yaþamadýðým duygularýn sancýsý.
Birikiyor bedenimin ücra köþelerine.
Saklýyorum yýkýldýðýmý, üzüldüðümü,
Ýçimdeki mahþer-i,
Közsüz, dumansýz, yanýyorum;
Ölümlü bednimin.
Dünya cehennemi bu.
Bir damla umuðdunla.
Söndür bu cehennemi.
Desem dillim dönmez ki...



GECEM/ KELIMELERIN KIFAYETSIZLÝÐÝ BU BENDEKÝ...