ÝYÝ NÝYET VE POZÝTÝF BAKIÞ AÇISI

21 Aðustos 2017 tarihinde Ankara Koru hastanesinde Prostat ameliyatý olmuþtum. Benden izinsiz prostatýmýn % 10 unu iþgal eden teröristler, deðerli kardeþim: Prof.Dr. Hasan Biri hocamýn hünerli elleriyle opera edilerek hastanenin çöplüðüne atýlmýþtý. 40 yaþýmdan itibaren her yýl Üroloji, Dahiliye ve Kalp hekimlerime rutin kontrollerimi yaptýrýrým. “Þikayetin nedir? diye sorduklarýnda ise: “Hiçbir þikayetim yok hocam. Yýllýk rutin kontrole geldim. Saðlam olduðumu onaylatmak istiyorum” derdim. Doktorlarým da gülerlerdi.

Teröristler alýndý ama, her ihtimale karþý yeniden dirilmelerini engellemek için, onlarýn malzeme, silah, mühimmat ve lojistik kalýntýlarýnýn da temizlenmesi için birtakým tedavileri daha almam gerekiyordu. Bu doðrultuda Antalya’da özel bir hastanede gerekli ilaçlarýma devam etmekle birlikte, Radyoterapi tedavisi de almaya baþladým.

36 iþ günü almam gereken Radyoterapinin üçte ikisini aldýðým günlerde, hastanede yaþadýðým tatlý bir hatýramý sizlerle de paylaþmak istedim.

Radyoterapinin her bir haftasýnda Radyasyon Onkolojisi hekimlerim tarafýndan muayene edilip, kan ve idrar tahlillerime bakýlýyordu. Belli ki, ilerleyen süreçte uygulanan Radyoterapinin vücuduma olumsuz etkilerinin olup olmadýðý araþtýrýlýyordu. Çok þükür geçen dört haftada geçirdiðim muayeneler ve tetkiklerde herhangi bir olumsuzluða rastlanmamýþtý.

Geçen hafta yine Radyoterapi sonrasý muayene günümdü. Ýlgili hemþirem beni hazýrlayarak muayene masasýna yatýrdý ve doktor hanýmý beklemeye baþladýk. O esnada yanýna bir memur sekreter haným daha geldi. Benim yattýðým yatak perdelerle çepeçevre kapatýlmýþtý. Hemþire ile arkadaþýnýn konuþmalarýný duyabiliyordum.

15 dakika geçmiþ doktorum hala gelmemiþti. Hemþirem beni bilgilendirmek amacýyla; “Süleyman bey, doktor hanýmýn yanýnda bir hastasý var. Ýþi bitince hemen gelecek” dedi. Bu güzel duyarlýlýk karþýsýnda etkilenmiþtim ve dedim ki: “Hiç sorun deðil hemþire haným, ben gayet rahatým. Ben ayný zamanda krizi fýrsata çevirme uzmanýyýmdýr. Fýrsattan istifade istirahat ediyorum” dedim. Tabi emekli olmamdan dolayý zaman sorunum olmadýðý için rahattým.

Hemþire haným dedi ki: “Aman efendim, siz ne kadar iyisiniz, biz nelerle karþýlaþýyoruz, ne isyan bayraðý çekenler, itiraz edip seslerini yükseltenler…”. Tabi zaman sorunu olanlar, huylarý titiz olanlar veya hizmeti çabuk alýp hastane ortamýndan uzaklaþmak isteyenler, kendilerine göre haklý olabilirlerdi.

Hemþire hanýmdan aldýðým güzel ve tatlý geribildirimlerden de cesaret alarak, ortamý renklendirmek için sözlerime devam ettim: “Uyursam uyandýrýn haa”. “Aman efendim istediðiniz kadar uyuyabilirsiniz” dedi.  Ama, her iki arkadaþ da birden kahkahayý bastýlar.

Daha da cesaretlenmiþtim: “Horlarsam da uyandýrýn olur mu? Bitmek üzere olan kahkahalarý yeniden alevlenmiþ ve odanýn tamamýný kaplamýþtý. Düþündüm ki, insanlarýmýzýn ne kadar çok gülmeye, mutlu olmaya, pozitif olmaya ihtiyaçlarý var.

Bir fýrsat yakalamýþtým. Onlarý daha da güldürerek daha da mutlu olmalarýný istiyordum. Henüz doktor haným da gelmemiþti. O süreyi ne kadar da güzel kullanýyorduk.

Dedim ki; “Uyurken düþersem derhal ambulans çaðýrýn”. Kahkahalarýný duymanýzý isterdim. Komedilerde komedyenin kendisi gülmez, diðerlerini güldürür prensibi gereði, devam ettim. “Ama bu hastanenin aciline götürmeyin, baþka yetkin bir hastanenin aciline götürün” dediðimde; kahkahalar durdu ve “ama neden? Dedi ikisi birden.

“Ama ben sizin þefkatli ellerinizde hasta yataðýmdan düþmüþ oluyorum. Yani beni bir þekilde düþürdünüz. Ben sizin hastanenize nasýl güveneyim? Dedim. Yeniden kahkahayý patlattýlar. Jetonlarý yeni düþmüþ olacak ki; “Efendim ambulansý bu odaya nasýl sokalým? Seni sedyeye kaldýrýr doktorlarý baþýnýza getiririz” dediler. Bu sefer de ben kahkahayý bastým ve dedim ki: “Dünyada en zor eylem, insanlarý güldürebilmektir. Ben sizleri mini bir skeçle 20 dakikadýr güldürüyorum” . O kadar iþ yoðunluðunun içerisinde gerçekten de çok mutlu olmuþlardý.

O sýrada beni muayene edecek olan Uzman Doktorum bayan hocamýz geldi. Þaþýrdý kaldý ve dedi ki; “Hayýrdýr ne oluyor burada? Kýzlar hemen susmuþlardý ve devreye derhal girmem gerekiyordu. Hocamýza onun geciktiði 20 dakikalýk sürede yaþadýðýmýz esprileri, güzellikleri ve kahkahalarý hýzlýca anlattým. Tahmin edebileceðiniz gibi sevgili hocamýz da kahkahalarla karþýlýk verdi.

Odadaki muhabbeti, sevgiyi, saygýyý, esprileri görmenizi isterdim. Ýlgili hastanemin bütün personelinin hastalara yaklaþýmlarý gerçekten çok pozitifti.

Radyasyon Onkolojisi bölümünde tedavi alan hastalarýn çoðunun morali çok bozuk oluyordu. Hastane, bekleme salonunu oldukça lüks dizayn etmiþ, lüks koltuklar koymuþ iki tane kocaman televizyonu hizmete sokmuþ, hastalarýn iyi vakit geçirmeleri için her türlü tedbiri almýþtý.

Ancak, hastalýðýn adý bile çok soðuk. Moralli olmak gerektiðini herkes biliyor ama, nasýl olunabileceði konusunda sýkýntýlar vardý. Bazý hastalarýn yanýnda iki üç kiþi refakatçý geliyordu. Maske takanlar, saçlarý dökülenler, yüzleri bir türlü gülemeyenler. Rabbim hepimizin yar ve yardýmcýsý olsun.

Bu vesileyle, Med Star hastanesinin tüm çalýþanlarý, yöneticileri,  hocalarý ve özellikle, söz konusu güzellikleri yaþadýðým ve yaþattýðým Radyasyon Onkolojisi Bölümünün deðerli hocalarýna ve her kademedeki personeline teþekkürlerimi sunuyorum. Rabbim sizlerden razý olsun.

Selam, sevgi ve dualarýmla. Allah’a (cc) emanet olunuz.

28 Kasým 2017 Salý. Saat: 12.00 Antalya.

Yrd.Doç.Dr. Süleyman COÞKUNER

Kaliteli Yaþam Uzmaný