Kahveye Damlamış Yeşil
Hüzün vurunca sevdalara
Düşmez cemre artık
Gizli gizli ağlayan yapraklara
Alıştırır rüzgar minik buselerle
Yalnızlığa
Kopar bir uçurtmanın ipi
Izsızlasır mavi gölün kıyıları
Sis çöker yamaçlara
Uzaklaştıkça uzaklaşır sevdam
Koşmak isterim ardından koşamam
Kuşlar havalanır çığlık çığlığa avuçlarımdan
Ne zaman bir ateş yansa gönlümde
Ani bir rüzgar çıkar
Ateş böceği sanırım kıvılcımları
Ani bir mutluluk sarar
Uçuşurken dört bir yana
Tutmak isterim
Ellerim yanar
Bakışları koyulaşır bir anda
Kahveye damlamış gibi yeşil
Ne renkti gözleri aşkın?diye sorsanız
hatırlamam..
Adalete küsen yüreğimin başı sızlar
Alır başını ellerinin arasına Ekim
Ağıtlar yakarak ağlar
O zaman unuturum tüm geçmişi
Hic baharları görmemiş gibi
Karları diz boyu bir yer olurum
Soğuğundan Türküleri donduran
Söylerken Türkümü yorulurum
Ümit Seyhan
Üm
Ümit Seyhan
(
Kahveye Damlamış Yeşil başlıklı yazı
Ümit Seyhan tarafından
3.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.