Hüzün vurunca sevdalara
Düşmez cemre artık
Gizli gizli ağlayan yapraklara 
Alıştırır rüzgar minik buselerle 
Yalnızlığa 

Kopar bir uçurtmanın ipi
Izsızlasır mavi gölün kıyıları 
Sis çöker yamaçlara 
Uzaklaştıkça uzaklaşır sevdam
Koşmak isterim ardından koşamam 
Kuşlar havalanır çığlık çığlığa avuçlarımdan

Ne zaman bir ateş yansa gönlümde  
Ani bir rüzgar çıkar 
Ateş böceği sanırım kıvılcımları 
Ani bir mutluluk sarar 
Uçuşurken  dört bir yana 
Tutmak isterim 
Ellerim yanar 

Bakışları koyulaşır bir anda  
Kahveye damlamış gibi  yeşil  
Ne renkti gözleri aşkın?diye sorsanız 
 hatırlamam..

 
Adalete küsen yüreğimin başı sızlar 
Alır başını ellerinin arasına Ekim 
Ağıtlar yakarak ağlar 

O zaman unuturum tüm geçmişi 
Hic baharları görmemiş gibi 
Karları diz boyu bir yer olurum 
Soğuğundan  Türküleri donduran 
Söylerken Türkümü yorulurum
Ümit Seyhan  
Üm
Ümit Seyhan  

( Kahveye Damlamış Yeşil başlıklı yazı Ümit Seyhan tarafından 3.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.