Ey fâni sevgili!

Karlı dağlardan da başım serindi,
Mecnûn edip çölü gez deme bâri;
Düştüğüm gözlerin nasıl derindi,
El mi olduk şimdi? Siz deme bâri..

Dünyada yeşeren gizli dalımdın,
Gönül kovanımda saklı balımdın,
Papatyalarda hep çıkan falımdın,
Mevsim oldu artık güz deme bâri..

Seninle bulmuşum anla belâmı,
Diyemedim daha bütün kelâmı,
Niçin kestin niçin, olan selâmı?
Aramız bil aynı buz deme bâri..

Unutamam asla o ilk bakışı,
Yüzündeki kutsî oya, nakışı;
Anlatayım sana beni yakışı,
Uzadı birazcık öz deme bâri..

AŞK gönüllerde ki bir ilim idi,
Selvi boylu, elâ gözlü kim idi?
Mecâzi mahbûblar Ona im idi,
Aradığın sanki kız deme bâri..

Ömrümü yoluna yârim sereli,
Öğrenmişim Aşkın aslı nereli;
Fâni yâr gönlümü sana vereli,
Elde ettiğim ne koz deme bâri..

Tarsûsî'nin gönlü ki yangın yeri,
Niye uzak durun? Gelsene beri,
Gözlerimin yitti sâyende feri,
Ettiğin zulümdür naz deme bâri...

"Adem KAÇAR - 04/12/2017"
( Deme Bari.. başlıklı yazı Âşık TARSUSİ tarafından 4.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.