SEVGÝYÝ GERÇEKTEN BÝLENLER

     ‘Derviþ Kaþýklarý’ adlý çoðumuzun bildiði bir hikâye:

     Bir gün ermiþlerden birine sormuþlar:

     “Sevginin sadece sözünü edenlerle onu yaþayanlar arasýnda ne fark var?”

     “Bakýn göstereyim,” demiþ ermiþ.

     Önce sevgiyi dilden gönle indirememiþ olanlarý çaðýrmýþ. Onlara bir sofra hazýrlamýþ. Hepsi oturmuþlar yerlerine. Derken tabaklar içinde sýcak çorbalar gelmiþ ve arkasýndan da derviþ kaþýklarý denilen bir metre boyunda kaþýklar.

     Ermiþ, “Bu kaþýklarýn ucundan tutup öyle yiyeceksiniz,” diye bir de þart koþmuþ.

     “Peki” demiþler ve içmeye baþlamýþlar. Fakat o da ne? Kaþýklar uzun geldiðinden bir türlü döküp saçmadan götüremiyorlar aðýzlarýna. En sonunda bakmýþlar beceremiyorlar, öylece aç kalkmýþlar sofradan.

     Bunun üzerine, “Þimdi,” demiþ ermiþ, sevgiyi gerçekten bilenleri çaðýralým yemeðe. Yüzleri aydýnlýk, gözleri sevgiyle gülümseyen insanlar gelmiþ oturmuþ sofraya bu defa.

     “Buyurun,” deyince her biri derviþ kaþýklarýný çorbaya daldýrýp sonra karþýsýndaki kardeþine uzatarak içirmiþ. Böylece her biri diðerini doyurmuþ ve þükrederek kalkmýþlar sofradan.

     “Ýþte,” demiþ ermiþ. “Kim ki gerçek sofrasýnda yalnýz kendini görür ve doymayý düþünürse iþte o aç kalacaktýr. Ve kim kardeþini düþünür de doyurursa o da kardeþi tarafýndan doyurulacaktýr þüphesiz ve þunu da unutmayýn; gerçek pazarýnda alan deðil, veren kazançlýdýr daima.”

     Komþumuz aç iken tok yatýyorsak gerçekten aç olan bizleriz hakikat sahnesinde. Bir tas çorbayý, yarým hurmayý, bir dilim elmayý, bir salkým üzümü, fazla olan giysimizi, yatacak misafir yataðýmýzý birileriyle paylaþmak insana ilim süsü aþýlar. Bir ekmeði bölüþüp bir bardak suyu yürekten paylaþýnca da karþýmýzdaki insanýn açlýk ve susuzluk duygusu yok oluverir. Derviþ kaþýklarýmýz olmadan da ballanýr bereketimiz. Bir yemek kaþýðý çorba, bir tatlý kaþýðý bahar balý, bir çay kaþýðý toz þeker bile soframýzdaki kâsemizle fincanýmýzý tatlandýrýyorsa; misafirimizin gönlünün tatlanmamasý elde deðil.

     Sevgiyi gerçekten bilenler derinden hisseder. Sevgiyi hakikaten davranýþ olarak ifade edenler tecrübeleriyle gönüllere taht kurar. Sevgidir insanlýðý çoðaltan ve yine sevgidir insaný adam eden. Sevgiyi gerçekten bilenlerden, bilip de deðer verenlerden olun.