elveda...







yine suskun sesim çığlıklarıma…

 

aklım harabe
uykusu bölünmüş gecelerimde
ihtilal yaptığım düşlerim yara bere


tırnak diplerimde çocukluğum ağır yaralı
içimde renkleri vurulmuş binlerce uçurtma var


sen,
şairini arayan yarım kalmış bir şiir
satırlarımda devrik bir cümle
ve söyleyemediğim notasız bir şarkıydın dilimde


bu gece de
her gece gibi
ne çok yarım kaldık sabaha


bil ki,
ben gözlerinde doğdum
derinliğinde soluklanıp
pınarlarından kana kana içmiştim hayatı


oysa şimdi,
gözlerime sen öğrettin ağlamayı


söyle,
şimdi hangi şehre sığınırım
bakışların emanetken gözlerime

hayat,
kül taşıyan ateşiyle azalıyor içimde

saat,
şimdi yokluğunun kaçı bilmem ama
belli ki
bizi bizden çok olmuş geçeli


kaç adımdı yokluğun sayamadım
attığım her adımın bir yanı yangın
bir yanı da ölümdür sevgili


şimdi,
içimde iz taşıyan her acıya diz çöküyorum


bir elimde yokluğun
bir elimde kurşun


sensizliği üzerime giyerek gidiyorum

elveda...

 

 

 

 

ilhanaşıcıocakikibinondört

( Elveda... başlıklı yazı ilhanaşıcı tarafından 5.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.