ey sevgili,
diyetini ödediğim düş bahçemden
sen yerine kucak dolusu sensizlik topluyorum
oysa
ne çok sen
ne çok yağmur bırakmıştım düşlerime
soluksuz iklimler giydim üzerime
dudaklarımda kimliksiz türküler
saçlarımda kar beyaz fırtınalar
kirpiklerim talan
ve inan ki,
adım silik dilimde
adın ise saklımda susmaktan yorgun
yalnızlığa sarılırken ömrüm
titrek bir alev can yangısında
ve ben çırpınır dururum sağır şarkılarda
ey,
yokluğuna uçurumlar eklediğim yar
bir sus a gömsem de umutlarımı
yaralarıma sen bassam da
kokun içimde kurşun
ve bil ki ,
sana her gece canımca
ve her solukta kanımca
azar azar ölüyorum...
ilhanaşıcıocakikibinondört