10 Aralık Şiiri

 

Yürüyorum

Issız sokaklarda bir başıma

Sokaklar adımlıyor yalnızlığımı

Şu yıkık evler gibi hatıralar

Belli belirsiz canlanıyor gözlerimde

Dilimde gidip te dönmeyenlerin türküsü

Yorgun yüreğim heceliyor çaresizliğimi

Her adım atışımda zaman sürükleniyor peşimden

İçimde anlatamadığım neler var neler

Susma grevine girmiş kelimeler

Günlerden yine 10 Aralık

Bir ayrılığın yıldönümü

Aynı yaştayız şimdi Emmoğlu

Saçlarım biraz daha kırlaştı

Gözlerim biraz daha fersiz

Dizlerim biraz daha dermansız

 

Ah Ankara

Ah adı kara şehir

Ah bahtı kara şehir

Hüzzam bir keman taksimi gibi hıçkırsa rüzgarları

Kucaklasa yalnızlığımı sokakları

Ama ne fayda

Kırgınım ben bu şehre

Bu şehir umarsız

Bu şehir vicdansız

Ne varsa alıyor elimden bir bir

Hüznümü çalıyor

Sevincimi çalıyor

Yalnızlığımı çalıyor

Bırakmıyor ki kendimi dinleyeyim

Bırakmıyor ki doyasıya ağlayayım

 

Yürüyorum

Kendimi bekleyen akıbete doğru yürüyorum

Bilmezsin Emmoğlu

Ben her sokak başında seni görüyorum

Gitmeseydin bu kadar erken

Gitmeseydin bu kadar zamansız,

Anlatacak o kadar çok şey vardı

Paylaşacak o kadar dert

Dertlerimi duvarlara bile anlatamıyorum Emmoğlu

Anlamıyor beni sağır duvarlar

Gülüyorlar arsız arsız

Ağlayacak o kadar çok acı var şimdi

Ah Emmoğlu

Susuyorum

Susuyorum 

( 10 Aralık Şiiri başlıklı yazı Halit YILDIRIM tarafından 10.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.