Online Üye
Online Ziyaretçi
Halid Bin Velid camisinde imam
Bir garip insan, dilinde nur kelam
Hak söyledikçe mana buldu İslam…
Fakir fukara Hamalı Abdullah
Edepti apak, yamalı Abdullah!
Asi nehrine gelir çok düşünür
Kalbi değirmen, suyuna sürünür
Çarklar döndükçe huzura bürünür…
Yalvar yakara hamalı Abdullah
Seraptı dilek, tasalı Abdullah!
İlk Hafız Esad bombaladı şehri
Sonrada oğlu, şahit oldu nehri
Suçsuz insanlar doldurdular kabri…
Sararken dua Hamalı Abdullah
Azaptı erek, zavallı Abdullah!
Ömer demişti kimdi hançerleyen
Duydu ki müşrik ona içerleyen
Şükretmişti o an dedi kederden…
Şaşırır oysa Hamalı Abdullah
Arap’tı yazık, kavgalı Abdullah!
Şimdi de Kudüs İsrail’e başkent
Der Amerika, elinde sayar sent!
Dur da demeli mü’mine emanet…
Liderin yoksa Hamalı Abdullah
Haraptı adak, davacı Abdullah!
Yerle bir edildi Humus’ta, Hama’da
Küfrün lavları akıttı magma
Her yer harabe, her yer karantina…
Hak erdin derse Hamalı Abdullah
Harpteki yürek, Hamzaydı Abdullah
Saffet Kuramaz