Online Üye
Online Ziyaretçi
z/amansız bir rüzgar
z/amansız bir rüzgardı
saçlarını dağıtan
içimdeki kor ateşi küle çeviren
verdiğin son bir nefesti yüzüme
hapsolan
son bir gülümsemendi göğüme saplı
hançer
ve gözlerinden süzülen son bir
damla yaştı
girdaplarında boğulduğum
çığlıklarımın yankısında zaman durdu
kanatlarının gölgesinde
sustu şehir,
sustu gökyüzü
ve beyaz ilk defa sana hiç yakışmadı
oysa,
deniz yosonu gözlerindi içimdeki derinlik
melez tenindi, tenime nakşettiğim
kilit üstüne kilit vurduğum dudaklarındı nefesim
cennetti, huzur bulduğum gülümsemen
ki bu senin suçun değildi yar
benim vurgunluğum
şimdi
yollarına
düştüğüm her coğrafya bana
ben
yaşama dar gelirken
ve önüm
arkam kızılca kıyametken
sensiz
aldığım her nefesi ihanet sayarım ömrüme
bekle beni de yar
zaman başucumda ağlarken
bir
elimde kurşun bir elimde hasretimle
yokluğunu
cehennem saydığım bu yaşamdan
tıka
basa sensizliğimi üzerime giyerek
cennetime
sana
geliyorum...
ilhanaşıcıhaziranikibinondört