ben ölümüm…  

 

 

 

 

 

 


uçurtmasını terk etmiş bir ip olsam,

adını yazsam bulutlara,

yırtılsa gök,

bulutlar dolusu sen yağdırsam,

sağanaklarla indirsem düşlerimi,

ve her damlayı içime çekip çekip

sarhoş olsam dudaklarında,

ölüp ölüp sana dirilsem olmaz mı

 

 

oysa

gök kubbemdeki yıldızların kanatları kırık

ay yasta,

yansıtmıyor ışıklarını denizlerimin tenine

yakamozlar intihar kusuyor

 

 

lacivert yalnızlığımda

dalgalar beyaz öpmüyor sahillerimi

 

 

ışıklar kör

gecelerim cellat

 

 

ışık ol, gir içimdeki zindanlara

ya da kör bir celladın bakışlarında öldür düşlerimi

 

 

bil ki

gözpınarlarımdan süzülen yaşlar,

içimdeki sahraya umut taşıma telaşımdır

 

 

dudaklarımdaki her çatlağa sızan damlalardı serap sandığım

kızgın kumlara yapışan gölgelerdi sen sanıp kana kana kandığım

 

 

bu bir masalsa, ben ölmeli miyim

ya da gerçekse öldüm mü bilemedim

 

 

ben cennetime koştukça

üzerime cehennemi giydiren

ölüm melekleriydi gece bekçilerim

 

 

beni merak etme

güneş ne zaman kaybolsa

kendime yatacak bir mezar bulurum

 

 

gölgem bile kendimden kayıpken

hiç bir Tanrı aramasın beni

 

 

bil ki
sen kıyametsen

ben ölümüm..

 

 

 

 

 

 

 

ilhanaşıcıağustosikibinondört

( Ben Ölümüm... başlıklı yazı ilhanaşıcı tarafından 14.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.