Konduğu her kelebek, derdinden parça alır
Yapayalnız oldukça, boyun büker papatyam
Hep bekler gelmesini, gözleri yolda kalır
Umutları soldukca, yaprak döker papatyam
Kırların kuytusunda, kimse halini bilmez
Çiğ damlası düştükçe, gamı kederi silmez
Çoğaldıkça yığılır, peki niye eksilmez ?
Sabırları doldukça, dibe çöker papatyam
Sararan yaprakları, dökülür birer birer
Düştükçe dallarından, toprak altına girer
Öyle canı yanar ki, yerin dibinde titrer
Derinine daldıkça, acı çeker papatyam
Düşündükçe bunları, allak bullaktı gayrı
Çarasizlik içinde, arayıp durdu hayrı
Değişmeliydi artık, olmalıydı apayrı
Baştan hüznü saldıkça, teker teker papatyam
Bundan sonra tek gaye, sade seven olacak
Börtü böcek hevesle, yaprağına dolacak
Sevdalı yüreklerde, aşka çare bulacak
Önlemini aldıkça, tohum eker papatyam
Nesrin Önem
15 12 2017
Tekirdağ
(
Papatyam başlıklı yazı
sahrayeli tarafından
15.12.2017 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.