.
Bu gecenin sabahýnda tek baþýma kalacaðým.
Gözlerimi yumdum ama belki de hiç uyanamam.
Yalnýzlýða sarýlarak yokluðunda solacaðým.
Ölüm sindi her yanýma, gitme gülüm, dayanamam.
 
Dem tutmuyor hayallerim, engel olan bir þeyler var.
Sanki seni son görüþüm, hüznüm caný tenden kovar.
Aðzý açýk bekliyorken özlem denen o canavar,
Ýnsaf edip uçuruma itme gülüm, dayanamam.
 
Gönlüm sabýr damýtýyor, efkârýmý soraným yok.
Ezeldendir garipliðim, vaadinde duraným yok.
Þu gönlümü senden baþka böylesine yoraným yok.
Gözyaþýmda tükenerek bitme gülüm, dayanamam.
 
Küllerimden doðmak için mazimi mi yakacaðým?
Ýçinde sen varsýn ama! Nasýl kibrit çakacaðým?
Hangi vurgun yemiþ kalple, yanýþýna bakacaðým?
Duman duman savrularak tütme gülüm, dayanamam.
 
Yarým kalan sevdamýzý mezarýma göm, diyorsun.
Aðýr gelir, böyle deme, bensiz nere gidiyorsun?
Elin hâlâ elimdeyken, nasýl veda ediyorsun?
Yemin olsun tükenirim, etme gülüm, dayanamam.
 
Mücella Pakdemir