Ýnsanýn ilk yazdýðý þiir de çalýntý olur mu? Oluyormuþ demek ki... Kim bu þiir hýrsýzý diye de merak edip soracak olursanýz, o zatý muhterem de bendeniz oluyorum. Evet, evet kendi kendi mi deþifre edip ifþa ediyorum. Ediyorum da durun durun hemen beni yerden yere vurmaya da kalkmayýn caným. Hele bir olayý anlatayým dinleyin, sonra kararýnýzý verirsiniz.

Altmýþlý yýllarýn sonu, belki de yetmiþli yýllarýn baþý, çok zaman geçti tabi hatýrlamasý zor. Ýlkokul iki ya da üçteyiz. Öðretmenimiz eve ödev verdi, herkes ev de kendi bir iki satýr da olsa, bir yazý yazacak, ben de hepsine bakýp size not vereceðim, dedi... Ýyi de o yaþtaki çocuk ne yazar, ne çizer, ne okur? Hani tekerlemelerden yazsam ''Sepet sepet yumurta, sakýn beni unutma.'' diye devam eden bir þiircik, öðretmen bilir onu... Siz yazýn dedi mutlaka, dediðini yapmak lazým öðretmenimizin. Daha çocuðuz, anlarda öðretmenimiz mutlaka, baþkasýna yazdýrýrsak...

Bizler o zaman iki katlý sobalý bir ev de oturuyoruz. Alt katta amcamlar, üst katta biz. Ýki kardeþ biz, üç kardeþ de iki oðlan bir kýz amca çocuklarý... Amca oðullarý bizden üç dört yaþ büyük. Onlar dörde beþe giderken biz bir de iki deyiz daha...

Hay Allah ne yazsak, ne yazsak diye düþünüyoruz arpacý kumrusu gibi... Ya ben ne anlarým o yaþta þiirden, Türküm Doðruyum diye baþlayan andýmýzý biliyoruz ama o da þiir deðil zaten. Anneme sorsam, o bilmez, babam da bilmez. En iyisi bizim beþinci sýnýfta ki amca oðluna müracaat... Týk týk alt kata inip kapýsýný vururuz...

Ehemmm kem küm þey! ''Emmi oðlu yar bana bir þiir medet ya!'' Amcaoðlu biraz düþünür biraz kaþýnýr, biraz kitap karýþtýrýr, alýr kalemi eline karalamaya baþlar... Yazar, siler, bir daha yazar... Ortaya bir þiir çýkar ki o da þöyle aynen...

Evimiz,

Ýki katlýdýr kendisi
Evlerin en iyisi 
Ne güzeldir evimiz
Pembe boyalý tertemiz
Onu caným gibi korurum
Ýçinde zevkle otururum...

Ya amcaoðlu yazdýn yazdýn da iyi hoþ, lakin bizim evimiz pembe boyalý deðil ki gri ile karýþýk, beyaz bir renkte... Hadi öðretmen geçti bizim evin önünden es kaza, evi de gördü anlamaz mý, þiiri benim yazmadýðýmý... Ben de çok sýkýþtýrýrsa ''Biz taþýndýk oradan öðretmenim geçen hafta.'' der iþin içinden çýkmaya çalýþýrým...

Ýþte o ilkokul yýllarýnda benim yazmadýðým, amcaoðlunun yazdýðý ve öðretmenime götürüp de bunu ben yazdým dediðim, çalýntý þiir budur... Çalýntý da deðil buluntu þiir aslýnda demek daha doðru... Aslýndan çalmadým tabi benim ricam ile amcaoðlu yazdý verdi, biz de öðretmenimize yutturmaya kalktýk. Bir þey söylemedi öðretmen, sormadý da ''Sen mi yazdýn baþkasý mý?'' diye... O tarihte iyi mi almýþtým, pekiyi mi o ödevden onu da unuttum vallahi çok zaman geçti...