Nerede O Eski Günler



Daha çocukluk yýllarý bile deðiþikti, sevgi saygý çerçevesinde
Büyük büyüklüðünü bilir küçük ise küçüklüðünü
Anne babalarýn sözü dinlenirdi, yok dediðinde yok bilirdi çocuk
diretmezdi, varýn yoðun farkýna varýrdý,
ama huzur hiç eksik olmazdý, evden neþeyle duyulurdu sesleri yarýsý kýrýlmýþ ve bir muþamba yamanmýþ  penceresinden
Yýkýk dökükte olsa duvarlarý, yürekleri sývalýydý sevgiyle


Ya þimdi çocuklarýmýzýn elinde dünyanýn parasýna aldýðýmýz cep telefonlarý deðer biliyorlar mý diye düþünürseniz asla aklýnýza gelmesin çünkü onlara da býkýyorlar, nedeni ise bizim suçumuz
Her istediðine sahip ettiðimiz için oluyor bunlar ve istekleri hiç bitmiyor, aman kýrýlmasýn evladým gücenmesin diyerek þýmartýyoruz


Gün geçtikçe daha da artýyor istekleri, marka olacak kaç para olduðunu düþünmez bile yeterki marka olsun
Bizler ne yapýyoruz arkadaþlarýnýn yanýnda ezik durmasýn diye
hemen alýyoruz, ikiletmeyiz bile deðil mi ?

Çocuk alýþmýþ zaten suratýný ekþitince yaptýrmayý ne istese

Sonra da deriz bu çocuk niye bizim sözümüzü dinlemez
Sözün kýsasý yani burada suç kimin belli bizlerin  tabi ki


Benim çocukluðum da oyuncaðým bile yoktu, sokaktan bulduðum 
kolsuz bacaksýz bir bebeðim vardý, ona sopadan kol bacak yapýp 
yýllarca oynamýþlýðým var, onu gözümden sakýnýrdým 
Herþeyin kýymetini böyle bildiðime þimdi ise eminim


Sýcacýk dostluklar vardý önceden, güvenilir sýrdaþlar
Þimdi bakýyorum birbirinin kuyusunu kazmakla meþkuller
Anlamadýðým þu, nasýl bu hale geldiðimiz
Teknoloji ilerledikçe insanlýðýmýz mý köreliyor
Daha medeni olacaðýmýza ödün mü veriyoruz kendimizden


Ne doðru düzgün çocuk yetiþtire biliyoruz, ne de sadýk dost olabiliyoruz, sevgiler bile yapmacýk oldu, kimin eli kimin cebinde belli deðil, aldatmak ise artýk alýþkanlýk oldu güven desen koca bir sýfýr
Nerede o eski günler demeden edemiyorum


                        Nesrin Önem
                         19  12  2017
                           Tekirdað