Üþüyen bir kar tanesini sahiplenmek kadar kýsa hayat.

Hayta ömrün ilk þýkký;

Nasýl ki evrende büyüyen o kýlcal týný

Yine þehrin ve þiirin damarlarýnda süzülen

Hüzün misali,

Yeknesak ve vakur bir kýmýltý

Yine þaibeli mýsralarýn

Kanatlarýnýn buz tuttuðu

Bir Aralýk akþamý.

Nakþeden doya doya

Nispet yaparcasýna sevmek

Ýnsanýn doðasýnda saklý

Ne de olsa.

Aykýrý bir gölge bellensem de zaman zaman,

Beliren umudun ayak seslerinde

Tavan yapar hüzün ve hazan:

Týpký kýþa dönük yüzümün,

Aþka dirayetli ölgün yüzünde

Kara uyanan bir sabahýnda,

Ýstanbul kadar sitemkâr bir þehrin

Külyutmaz sevdalarýnda

Takýlý aklý ve ayaðý

Þu sefil þairin.

Nüktedan bir nota belki de

Adýna yalnýzlýk denen senfoni:

Kül rengi ömrün,

Bitap düþen ferinde

Nice yanýlgý ve yenilgi yüklü

Döngünün en iri tebessümü saklý olsa da

Vermediði bir selamýn

Kim ise dostluktan almamýþsa nasibini,

Yine körebe umutlarýnda

Volta atan martý misali:

Bir þehri seyreden

Bir de þiir niyetinde

Demlendikçe kelimelerin

Muhbir sitemlerinde.

Kazan kaldýrmak deðilse de

Elle tutulur bir sevgiyi

Baþ göz etmek

Yine yüreðinde þairin,

Elemden çýkýp da yola

Varamadýðý ne çok yaka:

Kâh Ýstanbul’un metruk semtlerinde

Kâh þiirlerin, güftelerin

Kaçkýn dizelerinde;

Býçkýn bir kelam adeta

Deli gibi emdiðim

Titrek sesinde kýþ gecelerinin

Duyulmaya özlem,

Sevgiyi kutsayan

Bir Tanrý mademki

Sahibi evrenin ve bizlerin.

Aþkýn da bir yüzü kara

Vermeyen deðil de

Umurunda olmayan kim ise

Saklý t/utkularýný aklarken kendince

Hem de en pervasýzýndan,

Gölgesinden bile korkan

Bunca isyaný görmezden gelip,

Bir kýtasýnda þiirin

Bir de iki yakasý bir araya gelmek bilmeyen

Gizemli Ýstanbul þehrinin

Dolambaçlý yollarýnda

Kuru sýký bir tebessümü sahiplenip

Pay etmek yine

Sürdükçe sefasýný

Kahýrlý gecenin.

Yandan yana hangi sezgi?

Yoldan çýkan kim ki,

Gönül gözünden pervasýzca medet

Uman?

Seslerin de sessizlikle tokuþtuðu

Ýçilesi bir þerbet

Ýçinde yüzülesi ikilemin arka kapýsý:

Ne minnet ne töhmet,

Varsa yoksa sevgiyi pay edip

Kendimce ektiðimi biçip

Edindiðim rahlede

Ýçin için biriken rahmeti

Serperken yüreðin çeperinde.

Buz tutsa da benlik

Hem de öyle böyle deðil,

Garipsenen kýblesinde þairin

Bir gölgeymiþçesine

Tuzaðýna düþmüþsen

Gýybet denen dil zinasýnda

Nedamet yüklü bunca imgeden alýp da

Nasibini

Usulca ölümü zikrettiðin

Þiir öncesi matemi

Boca edip yüzleþtiðin.

Gerçeklerle yaraný ve yarýný deþtiðin

Yarým kalmýþ masallardan

Nasiplendiðin kadar da

Sevdalýysan hayallerin girizgâhýna

Serildiðin boþ bir küfe misali

Ýçine doldurmak adýna tefekkürünü

Hayat denen sinenin.

Göz göze þehir ve þiir,

Söz söze hayat ve ölüm denen zehir

Nakþeden sihir ile boyadýðýna bandýðýn

Elemi de kahrý da yok saydýðýn,

Kanayan cerahatli yaralarýnda

Tutsak kaldýðýn kendince

Ve yüklendiðini

Bir çýrpýda yok saydýðýn…

Adýmý da unuttum dünümü de madem,

Yarýna varsam varmasam

Ne gam ne de zarar ziyanda kelam

Aslýma erdiðimi bildikten sonra

Erisem kar misali,

Güneþim hepten serili

Mevsimleri unuttuðum kadarým

Belki de kardýðýmý yok saydýðým

Bir kar tanesi,

Elimde kalan son umudum.