Bak! vakit daralýyor, sayýlý günler sonda,

Yarýn cenaze marþý, çalacak arka fonda.

Hayli daralmýþ vakit, kendini yollara vur,

Nefesim nefesine deðdiði kavþakta dur.

Bilirsin hiç bekletmem, ne olur sen geç kalma,

Bir göz temasý   vuslat, baþka hâyale dalma.

“Hâyal” dedim, maziden içimde kalanlara,

Ýçimde ukdeler var, veririm alanlara.

Gel hadi! Paylaþalým kavuran kozumuzu,

Hýrçýn rüzgârlarla gel, savursun tozumuzu.

Ayser ÖZBAKIR