Sanma dönüşünü bekler dururum,

Ben de bir âdemim, vardır gururum,

Bırak yaralarım kendim sararım;

Titrek mum gibi bir yanıp, bir sönme,

Eyvallahım yok ha, dönmezsen dönme!

 

Alışkınım bahar, kışa, yaza da,

İçimi dökerim, ney’e, saza da,

Doymuşum tribe, cilve, naza da;

Fırtına gibi bir esip, bir dinme,

Satma bana caka, dönmezsen dönme!

 

Geceler vefalı, gam ortağımdır,

Tenhalar, köşeler, can otağımdır,

Bahçelerle parklar, çim yatağımdır;

Gelmezsen perişan olacak sanma,

Daha basmam faka, dönmezsen dönme!

 

Gözlerini yazan kalem kırıldı,

Sözlerine kanan gönlüm duruldu,

İzlerini süren kuşlar vuruldu;

Ağzını yorup da adımı anma,

Etmiyorum şaka, dönmezsen dönme!

 

Sensiz de her sabah çiçekler açar,

Ay gülümser, güneş ışığın saçar,

Ömür denilen şey, an gibi geçer;

Kibir dağlarından aşağı inme,

Ey umutsuz vaka, dönmezsen dönme!

 

06.01.2018

Muhittin Alaca

( Dönmezsen Dönme! başlıklı yazı Alaca tarafından 6.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.