KADINA KALKAN ELLER
Çocuk çağında evlenir diyebiliyor diyanet(!)
Adını anan o diller kırılmasın da
neylesin!
Anaların ayağının altında değil mi
cennet?
Kadına kalkan o eller kırılmasın da
neylesin!
Sevmek, sevilmek yasaktır; gönül
sesine uymazlar.
Töre ile yargılanır, söylediğini duymazlar.
Ancak canlar gittiğinde kendine
gelir aymazlar.
Kadına kalkan o eller kırılmasın da
neylesin!
Bir elinde erkek evlat, bir elinde nazlı
ece;
Yüreğinde bin bir acı, her birisi
bir bilmece;
Bir tek Allah var yanında, yapılıyorken işkence;
Kadına kalkan o eller kırılmasın da
neylesin!
Açmadan rengi soluyor dalındaki tomurcuğun
Çekip gitse, kulağında çığlığı kalır
çocuğun,
Çaresizlikten yüreği kararmıştır birçoğunun
Kadına kalkan o eller kırılmasın da
neylesin!
Kadın yardır, kadın bacı, kadın
bize kutsal ana;
Kadınlar hep ezilmiştir doğduğu
günden bu yana;
Coşari der, el mi kalkar yüreğine sığınana;
Kadına kalkan o eller kırılmasın da
neylesin!
İbrahim COŞAR