Korunma güdüme sahip çýkýp aranýza karýþmamalýydým asla ya da korunmaya ihtiyaç duyduðumun bilincinde olsam da boþ vermemeliydim yüreðimin kapýsýný çalanlara. Asla aþk anlamýnda bir serzeniþ deðil ben ýsrarla yüreðimin kapýsýný vuranlarýn kim olduðunu bilmezken belki de cennetin arka bahçesine býrakýldýðýmý yeni yeni fark ederken.

Gönül gözümle görüyorum içini çoðu insanýn hatta görmediðim, tanýmadýðým bir yabancý bile alýyor nasibini ve biliyorum ki; bir ruh bilimcinin gözünde çok da saðlýklý bir savunma mekanizmasý sunmuyorum bu yüzden ben de asla ve asla itibar etmiyorum Freud ve yandaþlarýna her ne kadar bir zamanlar koca bir gayya kuyusunda hesabýmý kesmeye niyetlenmiþ olsalar da.

Metazori cümleler deðil kurduðum ve asla da boþ hayallerden nasiplenmiyorum sadece saðdýcým olan duygularýmla büyük bir aþk yaþýyorum ki aþka ihanet eden insanlardan da alýyorum öcümü üstelik tanýmadan benden nefret etmeyi beceren kendini bilmezlerle de asla iþim olmaz ki olmadý da bu güne deðin gel gör ki; pek bir meraklýlar bir sentez çýkarmaya kurduðum cümle sanki çok da umurlarýndaymýþçasýna ne de olsa hayli geniþ bir kitle nefret ve kinaye ile besleniyor neyse konuyu ben sana yönelteyim yine.

Ben-merkezcil olduðumu söyleyen o aklý evvel hocamý minnetle anmýyorum bil ki zira ben bunu maksatlý bir tespit bellemiþ ve kendimi günlerce suçlamýþtým þimdi de hüznüme sahip çýkýyorum da suçlanýyorum ve zan altýndayým hele ki aþk yok mu aþk?

Zanlarýn zamlandýðý bir ortamda ben de var gücümle aþka sahip çýkýyorum ve dikkat edersen bir sahiplenme güdüm yok ya da bir ek getirmedim ne de olsa aþk anonim bir duygu ve ben aþk ile yaþarken birilerine âþýk olma zorunluluðum da yok lakin aþk nasýl ki bir martaval ben de aç gözlü bir sevgi arsýzýyým: illa ki sevmeliyim ve illa ki sevilmeliyim yalnýz bir ayrýntý saklý burada: âþýk olduðumla tarafýnca sevildiðim kim ise ayný kiþi/ler olmak zorunda deðil. Evet, inadýna bir çoðul eki koydum ne de olsa iþim gücüm sevgiyle ve sevgiye haiz olanlarla.

Konudan yine saptým sanýrým senin yazdýklarýný hýzlýca tararken aklýmdakinin izdüþümünü satýrlara dökmek adýna deli gibi bir hýzla yazýyorum ki çok da hýzlý okurum. Bir kitabý baþtan sona okumak gibi bir lüksüm de yok üstelik son birkaç yýldýr. Farklý çiçekleri koklamalýyým ve hoþ bir sunum olmalý gün içinde yüreðime saplanan ve benim nokta atýþý yaptýðým cümle birikintileri.

Zaaflarýný yavaþ yavaþ çözüyorum ki senin de oldukça bonkör bir kalbin var/mýþ yoksa tezat bir sunum mu yüklendim durduk yerde de seni çok duygusal belledim lakin mademki yazmaya gönül vermiþsin bu da gösterir ki… hayýr, hayýr, bir genelleme yapmayacaðým zira yüreði ile yazan insanlar illa ki dünyanýn en romantik tanrý ve tanrýçalarý olacak, diye bir tabir getirmem kocaman bir yanlýþ ayný ölçüde insanlarýn meslekleri ile ilintili duygu ve düþünce bütünlüðüne sahip olmalarý da; gerçi sen defalarca sürülmüþsün okuduðun okullardan ama… ya da þahsýmý düþündüm mü ki aklý evvel bir bankacý müsveddesiyim ne de olsa bir ara gözümde nasýl da büyütmüþtüm bankacýlýkta yapacaðým kariyerimin son gününe kadar üstelik ve bu yüzden bir ömür mantýðýmý ön planda tuttum ne de olsa sayýsalcýydým ve sözel yeteneðimi hep es geçtim ta ki… boþ ver gitsin hem söz konusu olan ben deðilim iþin ilginci konu sen de deðilsin aslýnda konu saptamasý yapmadým yine an itibariyle sadece dolu þarjörümü boþaltmadan içimin kurumlarýný temizlemeye çalýþýyorum yoksa içime atacaðým kömürden zehirlenebilir tüm aile… hangi aile mi? Hangi ben, diye sormak daha muteber bir seçim, dostum.

Göze aldýðým ya da almadýðým aslýnda göz önünde bulundurmadan yaþadýðýmýz gerçeði ile yola çýktýk mý ama yola çýkmadým ben bilakis yaza yaza yoldan çýktý duygularým: senin anlayacaðýn zincirlerimden boþandým ve deli gibi duyumsuyorum ve duygularýn dibine vuruyorum bazen ve akla zarar hangi duyguysa baskýn çýkan içime depoladýðým, ister istemez akýyor satýrlara belki de iþlediðim en büyük günah ve biliyorum ki bir gün kalemimin çarmýhýna gerileceðim kendini bilmez bir imge tarafýnca.

Kuytularýmda birikenleri öncelikle serdim sonra da gönül tarhýmda ne varsa ektim, biçtim defalarca ve inan dostum, bu da yetmedi þimdi senin duygularýný çalýyorum ama gel gör ki çok da ehemmiyet vermiyorum düþüncelerine özellikle alýntý mahiyetinde yaptýklarýna: bana daha ziyade bir özenti gibi geliyor belki benim de seni afiþe etmem çok etik deðil ya, cidden var olmamýþsan? Ne de olsa her yazdýðým gerçek olacak diye bir kaide yok hele ki hayal dünyam sayesinde kendimi kurtarýlmýþ ve seçilmiþ bir varlýk olarak addediyorsam yoksa nasýl geçerdi koca ve sýkýcý bir ömür?

Yazarlarýn ilahý olan kim ise arayýþýndayým: ne sen ne de okuduðum bir diðeri pek de muteber gelmediniz bu anlamda tarihe kendini gömenlerin de peþindeyim özellikle yaþamayý sýkýcý ve gereksiz bulan cehennem bekçilerinin yardýmcýsý þu ölü yazarlar Kara Meleði kendi elleriyle buyur eden…

Bir ölüm cazip geliyor bir de hayat… ikisi de kardeþ, ikisi de düþman aslýnda bir çýkmaz sokak. Ne zamanki hayata âþýk olsam ölümü düþünüyorum ve ne zamanki ölüm yakýcý gelse yaþama sevincim baskýn geliyor. Bunlarý sana neden anlatýyorum ki? Hele ki sen ölümü cinsellikle kýyaslarken ne de olsa kabul görmeyen kitaplarýndan dolayý baþýna gelmeyen kalmamýþ ama beni ilgilendiren tam olarak bu da deðil üstelik hangi kitabýnsa yangýna körükle gittiðin hiç mi hiç ilgi alanýmda deðil hele ki siyasete de bulaþmadan yaþamayý pek bir severken. Netice itibariyle insan en iyiyi diliyor ve iþi de uzmanlarýna býrakmalý bu yüzden seçip seçeceðim bir siyasi görüþ beni sadece sevdiðim insanlardan eder gerçi insanlarýn odaklandýklarý görüþ de anbean deðiþiyor bu anlamda ben duygularýmla hasbýhal etmeyi seviyorum ve sevmeyi de seviyorum madem yine seninle uzlaþamadýðým bir nokta zira sevgi dolu bir yürekle muhatap olduðuma kani deðilim.

Yine de eklemeden duramayacaðým bir cümleni…

‘’Kalabalýklar kirletir insaný. Arýnmak için yalnýzlýða ihtiyacýmýz var.’’(Alýntý)

Kurdeþen bir tanýmlama ve ben senelerce kurdeþen döken kalemimle uzlaþamadýðýmý asla iddia etmedim ama inkâr ediyorum senin bu söylemeni zira yalnýzlýkla arýnmak çok da içli dýþlý deðil dostum bilakis kalabalýklar arýndýrýyor insaný ve ben yalnýzlýðýn tadýný doya doya çýkarmýþ olsam da þimdi kalabalýklarla avunuyorum ve seviyorum kalabalýklarda örselenmeyi bu sayede kendimle uzlaþým belli bir noktaya vardý gerçi daha törpülemem gereken çok þey var bu yüzden insanlara ihtiyacým var hatta beni sevmeyenlere bile minnettarým bu sayede maneviyatýmda erdiðim o rakýmda ben yüzüme çarpan poyrazla uyanmayý ve canýmýn yanmasýný seviyorum.

Yeniden görüþeceðimiz güne kadar bol bol yaz, dostum.