yaprağı sararıyor bak sonunda
güneş batmıyor artık kubbede
gün aydınlatmıyor dünyayı
son mahlasını yazmadı bugün
şair artık okunmuyor şiiri de
kırmızı gülü bitti seyyyarın
sevmiyor gülü kırmızı
kavuşamıyor zaten sevgili
aşkı bilmiyor
daha çocuk oynuyor sokakta
çalmıyor son türkü radyoda
kokunu unuttu galiba
bilmediğim şehir
turkuaz ı meşhur
Okuduğum ilk kitap dimağımda
tad vermiyor çayın şekeri kurudu
damağımda oturduğumuz
bankta kaldırıldı bilmem
kaçıncı asra yerde kalmadı
kalbimdeki vagonda
oynardık iskambil kağıdı
sevdasına kim daha çok seviyordu
Ben yendim yine
sen gitar çalardın
melodisiyle eşlik ederdim bense
şarkı söylerdim sana
şiir yazardım kitap okurdum
dokunurdum bam teline
hiç değilse
sus payımız başladı hadi
çok eskiden olduğu gibi
Ebru Çimen
15 01 2018
