Online Üye
Online Ziyaretçi
Savaşın ortasında çaresiz kalmış gibiyim.
Mermiler uçuşuyor tepemde.
Dilimde masalımsı bir türkü tutturmuşum.
Dünya her şeye rağmen çok güzel diye.
Kurulu düzenler, bitimsiz kavgalar.
Peşin hükümler, laf dinlemezler.
Hepsi de beni mi bulur dedirten,
Bir kavganın içindeyim.
Yara bere içinde yüzüm.
Ve hüznüm tanınmayacak bir halde.
Eşkâli belirsiz katiller var.
İnimde gezinirken yutkunamam.
Korkarım duyarlar diye aldığım nefesi.
Kör kurşunların vazgeçilmez hedefi kalbim!
Düşer diye aşka.
Korkuyorum katillerle göz göze gelmekten.
Olmayacak işler peşine düşer hep aklım.
Kanıksayamadığım mutluluğun iz düşümünde.
Sisli bir yolda yürür gibi, ne olacağı belirsiz istikbalimle.
Dünün yükü, bugünün anlamsızlığı,
Yarının ne getireceğini kestirememe hali,
Hep aynı kısır döngüde yaşam mücadelem...
Ne vakit son bulur bu sancılı halim bilmem.
Hangi yağmur duası isabet eder kurak gönlüme.
Bir bedevi gibi dolanır gönlümde her beyhude düşünce.
Çilingir sokamam, aklımın kilitli odalarına.
İlim bir meşale aydınlığında da olsa,
Ben hep karanlıkta kalacak gibiyim.
Hiçbir şeyden nasibini alamadan…