Yağmurlu ve soğuk bir
İstanbul gününde
Yürüyorum caddelerini boydan boya
Sensizliği his ediyorum çok derinde
İçimde bir kış mevsimi
Ayrılık çaldı senle doğan güneşimi

Çatlıyor dıştan sıvaları
Ağaçtan kuruyan yaprakların dökülmesi gibi
Düşüyorum yerlere savruluyorum rüzgarda
Başka yönlere dağılan parçalarım
Sokak sokak seni arıyor
Tek tek evlerin camlarına bakarak

Ayaklarım yorgun düşene dek
Akşamın gelişini gecenin karanlığını
Unutarak her yerde izlerini arıyorum
Belki seni bulurum umuduyla
Ayrılığa inat sevgime sahip çıkıyorum
Seni bende çalan nedene cevap arıyorum

Sende ise ses seda yok
Buharlaşıp suya dönüşmüş misali
Belkide üstüme yağan yağmur sensin
Bu sevda denen ateş
Her gün beni derinde yakar
Küllerimi de sensizliğe savurur




( Ayrılık Çaldı Güneşimi başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 25.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.