gülüm

 





yazsam adımı sokaklarında attığım voltalarıma

önce aşındırdığım gölgemde kanar bu şehrin sensizliği

sonra da isminde tutuklu kalır içimde filizlenen ecel

ölürüm…

 


sen bilmezsin

bilemezsin be gülüm

işte tam da bu yüzden çok ağır gelir ya ölüm

 


şimdi

Nabzı atmayan bir akıntıda yüzdürüyorum yüzümü

hücrelerimde donmuş tuz tadı

kirpiklerimde asılı yakamozlar ki

sen gitmeden hemen önce saçını kirpiklerimle taramıştım

unuttun mu

beni unuttuğun gibi

 


suskunum inadına

inadıma susuyorum da

her gün doğumunda bir sen daha doğuyor

ve her günbatımında da bir ben daha ölüyor içimde

 


oysa

geceyi  uyuturken içimde

ışığına ne çok aşk emzirmiştim

ne çok yıldız söndürmüştüm parlaklığında

 

 

İşte tam da bu yüzden sorgusuzum ya kendime

ya da ne bileyim

tutsağım içimdeki kör bir zindana

 


rüzgar soludum fırtınalar dolusu

kağıttan düşler yüzdürdüm geceler boyu

 

 

ormanlar dolusu yağmur içtim şerefine

keder olup  gözyaşı yağdım yalancı iklimlerime

ve şimdi avuçlarımdan kurak nehirler bırakıyorum denizlerine

 


yutkunamadığım her yudum hayat tasvirsiz bir ötenazi oldu içimde

üşüyorum be Annem

çocukluğumu örter misin üzerime

 


bak

duyabiliyor musun yalnızlığımı

tıp ki Tanrı gibi

sessiz ve kimsesiz…

 

 


ilhanaşıcıkasımikibinonbeş

( Gülüm başlıklı yazı ilhanaşıcı tarafından 29.01.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.