Bundan seneler önce bir arkadaþýmýn oðlu askerlik yapmak için Ankara'ya gelmiþti. Arkadaþým beni telefonla arayýp, oðluyla ilgilenmemi istedi. Ben de seve seve kabul ettim ve görüþ günü geldiðinde, oðlunu görmeye gittim. O sýrada oðlunu acemi birliðine teslim etmeye gelmiþ, konuþmasýndan da Karadenizli olduðu anlaþýlan bir amcayla oðlu arasýnda geçen þu konuþmalara þahit olmuþtum...

''Bak oðlum en önemli vazifen komutanlarýna kesinkes itaattir bunu sakýn unutma. Bir görev için þuradan üç kiþi gelsin diye bütün bölüðe seslendikleri zaman ilk önce sen atýl, sen çýk. Ýkinci ya da üçüncü deðil. Nöbetler de kesinlikle sigara içmeyesin; bizler siz nöbettesiniz diye rahat uyuyoruz. Yemekhane görevlerinden sakýn kaçma, mantýðýn bittiði yerde askerlik baþlar lafý, bizim zamanýmýzda da vardý sakýn inanma, atýþlarýný iyi yap, arkadaþlarýnla iyi geçin. Güneydoðu için seçme yaparlarsa ilk önce sen çýk. Vatan sevgisi imanýn gereðidir yavrum. Bunlarý sakýn unutmayasýn.''

Askerlerimizin hepsi bizin evlatlarýmýzdýr. Böyle bir baba ile oðlunun yüreklerinde bu kadar dolu dolu vatan sevgisi var ise bizim sýrtýmýz cephelerde hiç yere gelir mi? Yüzümüz hiç yere bakar mý?

Askerimiz, ordumuz bizim göz bebeðimizdir. Kýþlalarda yürüyüþ kararý sayýlýrken sürekli tekrarlanan bir yürüyüþ kararý sloganý vardýr ‘’Her Türk asker doðar.’’ Ve yine benzeri olan ‘’Her þey vatan için.’’ Kesinlikle doðruluk payý büyüktür. Kurtuluþ Savaþý bunun en büyük örneklerinin yaþandýðý bir savaþ olmuþtur... Askerlerin dýþýnda ki her yaþta kadýn ve erkek de savaþa bilfiil katýlmýþtýr. Cepheye gitmeyenler de maddi, manevi destek mutlak vermiþtir, bundan sonra da böyle olacaktýr... Hiç kimsenin bu konuda en ufak þüphesi yoktur...

Daha sonrasýnda amcayla oðlu sarýldýlar birbirlerine... Amca oðluna dönerek ‘’Seni önce Allaha sonra da komutanlarýmýza emanet ediyorum.’’ Diyerek nizamiyeyi terk etti...

O sýrada bense dýþarý çýkmýþ hüngür hüngür aðlýyordum. Arkadaþýmýn oðlunu beklerken...