Damaðýmý kaldýrýyorum usulca yoksa korkuyla mý demeliydim?

Öfkemi öðüttüm tüm gün ve tütün kokan adamlardan da uzak durdum ve gözleri kan çanaðýna dönmüþ gölge benzeri ithamlardan.

Yaðmur yaðýyor sanýrým yoksa beyaz mý havada dolanan zerreler ya ben neye benziyorum?

Þimdilerin dününü yaþýyorum. Dünün yorgunluðundayým hala ve yarýndansa yarým düþlerimi bile öldürüyorum.

Kaygýlarýmdan arýndým artýk.

Buz tutan saçaklarýnda duygularýn, sýtmaya tutulmuþ iç sesimin titreyiþinden nemalanýyorum.

Hangi aydayýz ya da hangi mevsim?

Yaðmur kesildi sanýrým yoksa herkes bir anda mý yokluða kavuþtu hani ben de kavuþacaktým hiçliðe sonra da annem örtecekti üzerimi vs…

Devamý olmalýydý bu hikâyenin.

Bir de baþý olmalýydý aslýnda. Baþý olmazsa sonu gelir mi, diyenlerin yalancýsýyým. Aslýnda yalan bile deðilim. Ne olduðumdansa kim olduðumu sorgulayanlar vardý dün yaný baþýmda fýsýldayan.

Sonra ne mi yaptým?

Tasý taraðý topladým ve bastým istifayý. Neymiþ efendim?

Büyük oynamalýymýþým.

Kim dedi ki?

Ya da büyük olan tek güce þirk koþanlarýn yanýnda mý saf tutmuþtum?

Ne ala!

Ne gam, desem keþke.

Anamýn tarhanasýný özledim yine de Allah razý olsun mahrum kalmadýk anne kokulu yemeklerden.

Ýlk önce komutanýmýzdan alýrdýk günün selamýný lakin çalýþtýðým þirkette deðil selam almak verdiðim selamýn dahi cevabý olmazdý ve sorduðum sorularýn da.

Babam demiþti bir zamanlar… hey gidi dev çýnarým hey!

Zaten ne olduysa o gittikten sonra oldu.

Önce akraba tayfasý dadandý baba evine sonra da koydular bizi sokaðýn ortasýna.

Allah’tan anamýn baba yadigârý o tek göz evi vardý da… gerçi ne evi, diyenler de oldu zamanýnda çevremizde lakin anam kim ne derse desin diretti de diretti ve satmadý babasýnýn hatýrasýna sahip çýkýp da. Kim derdi ki; analý oðullu gidip de yuva bileceðiz o tek göz odayý.

Allah’ým sen beni affet!

Hâþâ, Rabbim: hakir görmek ne kelime yine de attan in eþeðe bin misali…

Affet Rabbim: sonuçta baþýmýzý soktuk ya bir damýn altýnda olmanýn verdiði þükür ile sýðýndýk dede yadigârýna zaten anam da hep sýðýnmadý mý Allah’ýna ve atalarýna?

Nereden nereye?

Zan altýnda idim çalýþtýðým dönem ne de olsa patronun kýzý az çelme takmamýþtý bana ha…

Neymiþ efendim! Ýþ çýkýþý bir yerlerde takýlýp iki tek atacakmýþýz.

Ýyi de kýz niþanlý ben ise tok gözlü, paranýn helalini rahmet bilen bir garip…

Ýyi ki de çýktým o mendebur þirketten. Alsýn baþlarýna çalsýnlar dolar bazlý maaþlarýný.

Elbet bulurum ekmek dedim… dedim de dört dönendim Ýstanbul’un göbeðinde asla rast gelmedim rýzkýma.

Anam benim, garip anam hep dedi ama:

‘’Býrak görmezden gel etrafýný ve sadece iþine bak.’’

Olmadý be anam. Sen bilmezsin bunlarý hele ki içindeki safý bir kez ortaya çýkardýlar mý…

Neymiþ efendim? Gül suyu kokuyormuþum. Ne de alay ettiler hani arkamdan sonra da masama iki tane kurumuþ gül býraktýlar.

Ey, güzel Allah’ým: ben Anadolu çocuðuyum. Anlamam öyle parfümden, losyondan.

Týraþýný ol ve kolonya sür yüzüne bir de pamuk anamýn dolabýndan elime yüzüme sürdüðüm o mis gibi gül suyu hele ki bir de anam güllaç yapmýþsa…

Yapmaz mý hele ki en son yaptýðýnda demez mi?

‘’Oðul, al þu güllacýn yarýsýný, götür iþ arkadaþlarýna. Afiyetle yerseniz, zihniniz açýlýr.’’

Nasýl kýrarým o mübarek kadýný?

Aldým götürdüm ama baþýmdan aþaðý da kaynar sular döküldü.

Herkese servis yaptým sonra bir gittim ellerimi yýkamaya ki…

Anýnda yemiþler anamýn elinin nuruyla yaptýðý güllacý hatta öylesine beðenmiþler ki… demezler mi?

‘’Seyfi, bak yine isteriz.’’

Anam adýna nasýl da mutlu oldum. Beðenmiþler hem de dua etmiþler garip anama.

Sonrasý mý? Keþke o gün görmez olaydým da þahit olmasaydým bu vefasýzlýða bu edepsizliðe.

Aslýnda anlamayacaktým da… ah, nereden sordum Fatma Kadýna?

‘’Kolay gelsin, bacým.’’

‘’Deme öyle güzel kardeþim.’’

‘’Neden ki?’’

‘’Burada tuhaf karþýlýyorlar sen sadece Fatma de.’’

‘’Nasýl istersen? Hayýrdýr, ellerin yapýþ yapýþ. Bir yardýma ihtiyacýn varsa söyle. A, burasý ne kokuyor böyle?’’

‘’Yok, beyim. Ben hallederim.’’

‘’Mis gibi kokuyor. Sanki…’’

‘’Yok, beyim. Bir þey koktuðu yok. Sana öyle gelmiþtir.’’

‘’Yoksa, yoksa…’’

‘’Düþündüðün gibi deðil, beyim.’’

‘’Ne yani, anamýn tüm gece uðraþtýðý güllacý toptan çöpe mi atmýþlar? Vay Allahsýzlar.’’

‘’Yok, beyim. Arda kalaný döktüm ben.’’

‘’Hani herkes afiyetle yemiþti.’’

‘’Yaðmur mu yaðýyor yoksa kar mý atýþtýrýyor?’’

‘’Mevsim kýþ beyim. Normaldir bu mevsimde.’’

***

‘’Yaðmur mu yaðýyor yoksa kar mý atýþtýrýyor?’’

‘’Söyleyin, yalvarýrým söyleyin. Görmek istiyorum dýþarýsýný ve yüzüme bakmak istiyorum. Hiç mi insafýnýz yok?’’

‘’Seni daha iyi gördüm bu gün evladým.’’

‘’Yapma doktor yapma. Düþ mü gerçek mi anlamadým gitti. Yahu, çýkarýn þu bandajlarý. Hem kaç gün oldu hala gidemedim arkadaþlarýmýn yanýna. Binbaþý Bilal’ý görmem lazým. Raporumu sunmadým henüz ona. Sonra Asteðmen Rýfký ve baþçavuþ Metin. Yalvarýrým salýn beni. Hatta þimdi ben açayým bandajlarý. Gideyim annemin yanýna. Kadýndan helallik bile almadan çýktým yola. doktorr…’’

‘’Vakit erken aslaným. Hele bir iyi ol.’’

‘’Gülsuyu kokuyor burasý. Anam mý geldi yoksa? Söyleyin ona daha erken gelmesin. Hele bir bitsin þu mücadelemiz. Hem tüm bölük nasýl da donanýmlýyýz. Donanýmlýydýk. Hala donanýmlýyýz deðil mi? Ya diðer arkadaþlarým nerede? En son hatýrladýðým, ah neydi neydi?’’

‘’Böyle kendini harap etmene izin veremem oðlum. Az sabýr. Bak daha ne kadar oldu sen buraya geleli?’’

‘’Ama benim yerim burasý deðil ki. Çok iþim var doktor çok. Daha yapacak çok iþim var. Önce bitecek bu savaþ sonra da huzura ereceðiz milletçe. Yoksa erdik mi? Yoksa bitti mi her þey? Dýþarýdaki sesler ne doktor?’’

‘’Arkadaþlarýn geldi aslaným.’’

‘’Rýfký mý yoksa albayým da mý geldi? Hemen üstümü baþýmý düzeltmeliyim. Neden izin vermiyorsunuz çýkýp gitmeme. Bakýn hiçbir yerim acýmýyor hatta o mayýna bastýðýmda caným nasýl yanmýþtý, onu bile unuttum demek ki iyiyim ben. Bak, doktor bacaklarým da iyileþmiþ ki ne sýzý ne aðrý. Arkadaþlarýmý alsanýza içeri. Kim gelenler?’’

‘’Önceki iþ yerinden. Hani sen istifaný verip askerliðini çabucak yapmak için yedek subaylýða baþvurmuþtun ya. Adý neydi o çalýþtýðýn yerin?’’

‘’Deva Holding, doktor. Lakin onlar beni asla sevmezdi. Þimdi niye durduk yerde gelsinler ki yanýma?’’

‘’Onlar sana ve tüm arkadaþlarýna öylesine minnettar ki. Siz olmasaydýnýz nice olurdu halimiz evladým?’’

‘’Biz görevimizi yaptýk, yapacaðýz da. Asla görmek istemiyorum onlarý ya da…’’

‘’Nasýl istersen evladým.’’

‘’Yine alay edecekler benimle ne de olsa hala gülsuyu kokuyorum doktor. Hey, doktor nereye gittin? Demedin bir þey.’’

‘’Sen cennet kokuyorsun evlat, her biriniz cennet kokuyorsunuz.’’

‘’Doktor, beni böyle görmesinler. Hele bir týraþýmý olayým, botlarýmý giyip ayaða kalkayým. E mi, doktor?’’

‘’Sen nasýl istersen yiðidim.’’

‘’Doktor, sahi, beni görmeye mi gelmiþler?’’

‘’Sadece onlar deðil ki. Hangimiz yeteriz hangimizin varlýðý ve gücü yeter sizin hakkýnýzý ödemeye?’’

‘’Açýn perdeyi ne olur. Biraz ýþýk girsin içeri biraz da ýsýnsým ayaklarým. Sahi ayaklarým neden buz kesmiþ gibi? Az döksene elime yüzüme süreyim. Azýcýk kolonya dök doktor. Ben diðer arkadaþlarýmý görmek istiyorum. Canýmý teslim ettiðim birliðimi, vatanýmý bize teslim eden insanlarýn adýna yalvarýyorum sana doktor. Aslýnda dün gece…’’

‘’Dün gece ne oðul?’’

‘’Pencereye konan sakat serçe. Yoksa o da mý bir düþtü? Düþümde çok þey gördüm doktor ve dün geceden beri de içim rahat. Uyumak istiyorum ve yine düþlerime girmesini arkadaþlarýmýn. Onlarý sadece düþlerimde göreceðimi de biliyorum artýk. Bir düþten ibaret olsa keþke tüm yaþanan. Keþke bu kâbusu hiç görmeseydim.’’

‘’Düþünme bunlarý evlat ve hisset sana gönderilen dualarý ve elbette devre arkadaþlarýna, tüm askerimize. Seyfi, duyuyor musun beni? Seyfi, oðlum, uyuma. Kal bizimle. Kal Seyfii.’’