DÝNÝN ÖNÜNDEKÝ EN BÜYÜK ENGEL NEDÝR?

          Dinin önündeki en büyük engel, dini Kur’an’dan deðil, insanlarýn mevzu hadisler ve zanlarýyla yazdýðý emaniyye kitaplardan öðrenen din adamlarýdýr.

          “Din Kur’an’dýr, ilim Kur’an’dýr, ilimsiz sofu þeytanýn maskarasýdýr.”

2/BAKARA-78: Ve minhum ummiyyûne lâ ya’lemûnel kitâbe illâ emâniyye ve in hum illâ yezunnûn(yezunnûne).

Ve onlardan bir kýsmý ümmîlerdir. Onlar (Allah'ýn) Kitabý'ný bilmezler, sadece emaniyeyi (kiþilerin yazdýðý kitaplarý) bilirler. Ve onlar sadece zanda bulunuyorlar.

2/BAKARA-79: Fe veylun lillezîne yektubûnel kitâbe bi eydîhim summe yekûlûne hâzâ min indillâhi li yeþterû bihî semenen kalîlâ(kalîlen), fe veylun lehum mimmâ ketebet eydîhim ve veylun lehum mimmâ yeksibûn(yeksibûne).

Artýk elleriyle (emaniye bilgiler içeren) kitabý yazanlarýn vay haline! Sonra da onu (bu yazdýklarýný) az bir bedel karþýlýðýnda satmak için: “Bu Allah'ýn indindendir.” derler. Ýþte onlara yazýklar olsun , elleriyle yazdýklarý þeylerden dolayý ve yazýklar olsun onlara, kazandýklarý þeyler sebebiyle.

          Onlar çeþitli ünvanlar altýnda devrin sadatlarýný teþkil ederler. Onlar kendileri hidayette olmadýklarý için peþlerinden gidenleri de cehenneme sürüklerler ve lanet alýrlar.

33/AHZÂB-67: Ve kâlû rabbenâ innâ ata’nâ sâdetenâ ve kuberâenâ fe edallûnes sebîl(sebîlâ).                                                                                                                                            Ve cehennemde olanlar derler ki: "Yarabbi, muhakkak ki biz, sâdatlarýmýza (dînde ileri gidenlerimize) ve küberamýza (büyüklerimize) itaat ettik. Ve böylece Senin yolundan (Sýratý Mustakîmi'nden) saptýk."

33/AHZÂB-68: Rabbenâ âtihim dý’feyni minel azâbi vel anhum la’nen kebîrâ(kebîren).                                                                                                     Rabbimiz, onlara iki kat azap ver ve onlarý büyük bir lânetle lânetle.

          Onlar Allah’ýn dostlarýný ve tayin ettiði devrin imamlarýný ve mürþidlerini yalanlayan gurur abidesi nefislerini ilah edinmiþ faydasýz ilmin sahipleri dalalette olanlardýr.

45/CÂSÝYE-23: E fe reeyte menittehaze ilâhehu hevâhu ve edallehullâhu alâ ilmin ve hateme alâ sem’ihî ve kalbihî ve ceale alâ basarihî gýþâveh(gýþâveten), fe men yehdîhi min ba’dillâh(ba’dillâhi), e fe lâ tezekkerûn(tezekkerûne).                                                                               Hevasýný kendisine ilâh edinen kiþiyi gördün mü? Ve Allah, onu ilim (onun faydasýz ilmi) üzere dalâlette býraktý. Ve onun iþitme hassasýný ve kalbini mühürledi. Ve onun basar (görme) hassasýnýn üzerine gýþavet (perde) çekti. Bu durumda Allah'tan sonra onu kim hidayete erdirir? Hâlâ tezekkür etmez misiniz?

Allah razý olsun.

Burhan AKSU