Oturdum nehrin kenarına
Seyrediyorum…
Gördüm ki
Akıyor insanlık!
Her dalgasında istila
Yayıyor bela!
Vurdukça dalgası sahile
Okutturuyor selâ…
Her düşüşünde aka bürünen şelalesi
Ardına almış kirli savaşlar
Ölüyor binlercesi…
Sömürüyle
Yerinden oynuyor taşlar
…/Uğruna aşlar!
Sonra zaman durur…
Nehir akarken pürüzsüzce
İnsanlık iyi-kötü süzülür sessizce!
Unutulur ardında ne bıraktıysa şer
Gözden akan yaşlar kurur…
Yeni bir tende
Yeşerir dünyada başka beşer!
Her doğan karışırken nehre
Aynı karakter aynı çehreye
Sunulur ömür savaşında aynı cephe
Atıyorum içine kendimi de…
Işınlanır nehir geleceğime daha da gürleşerek
Olur okyanus kıyamet
Son nokta, tek tip elbise!
Kimine Kevser kimine irin
Denir buyrun girin
Verilir Emanet
Verilir hesap…
Saffet Kuramaz