Merhaba iç sesim.

Uzun zaman oldu konuşmayalı, nasılsın?
Biliyorum benden bıktın artık,  ama senden başka konuşabilecegim kimsem yok...
Sen de aptal olduğumu düşünüyorsun değil mi.
7 senelik bir umutsuzluğun umutsuzluğunu yaşıyorum hala diye kızıyorsun bana, ama inan  ki bende anlatamıyorum kalbime.
Söz dinlemiyor işte...
Yeter artık! Sus.
Unut,
Unut ki , acımasın en değerli yerin.
Tam unuttum diyorum bu sefer sen konuşuyorsun benimle , ama bak sende biliyorsun bu ask'ın bize iyi gelmeyeceğini  günden güne bitiriyor gördün
Iç sesim ; o mutlu sen niye mutlu olmayı denemiyorsun ?
Işte bu yüzden,  o mutlu olduğu için mutlu olamıyorum.Onu başkasıyla mutlu gördükçe yerle bir oluyorum. Baskasına sarılışını gördükçe bedenim yanıyor sanki o yangını söndüremiyorum
"Ne acayip beni yakan da o , benim yangınımı söndürcek olan da...."
Neyse iç sesim bu kadar konuşma yeter sende rahatla biraz düşünme sen beni , ben yanıp yanıp kül olmaya devam ediyorum kendi halimde.


( İç Sesime Mektup başlıklı yazı Berna Yılmaz tarafından 17.02.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.